Allah başa vermesin. Aşk beter.
Şu insanoğlu anlaşılmaz bir yaratık…
ölüm ölüm ya, bu hırlamakta nesi oluyor!
Sayfa 11Kitabı okudu
"Yusuf'u kuyudan çıkaran Allah..."
"Bizi de kuyudan çıkarır"
Zengini kim olsa sever. İş fıkarayı sevmekte.
Sayfa 20Kitabı okudu
"Olacak olur," diyordu. "Önüne geçilmez olacağın. Çekeriz kardaş. Başka ne gelir elden..."
Sayfa 35 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Çiçeğin kıymetini balarısı bilir. Her arı çiçek kıymetini ne bilir!"
Sayfa 80Kitabı okudu
İyi bilirim...
"ne ararsan var ya, ölüm de var. Sürünmek de var. Sıtma da var. Verem var. Bakın halime... Yanar Çukurova, yanar. Gelin gitmeyin."
Sayfa 9 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Zengini kim olsa sever.İş fukarayı sevmekte."
Sayfa 20Kitabı okudu
...bir daha konuşamadı, ağzında sözcükler boğuldu, boğazına da kocaman bir yumruk tıkanıp düğümlendi.
Sayfa 65Kitabı okudu
Onun hâline insanın yüreği taş olsa da gene erir.
Sayfa 38Kitabı okudu
"Yokluk ateşten gömlek."
Sayfa 27Kitabı okudu
“Dünya zaten böyle iyi insanların yüzü suyu hürmetine duruyor.”
Sayfa 86Kitabı okudu
“Yusufu kuyudan çıkaran Allah, bizim yüzümüze bakmadı, bakmayacak..”
Sayfa 55Kitabı okudu
Daha güzel Çukurova betimlemeleri yok…
Sarı, mor açmış, insan boyu, her birisi bir ağaç gibi sığırkuyruklarının, gene birer ağaç gibi, pembe, mor, som mavi, kırmızı el büyüklüğündeki hatmilerin, göbeğe kadar çıkmış pıtırakların, dize çıkan firezlerin arasından hendekleri inip çıkarak, ağzına kadar suyla dolu çeltik arklarını atlayarak, öğleye doğru Anavarzanın altına ulaştılar. Sıcak kızdırmış, yolların tozları fırın külüne dönmüştü. Anavarza kayalıkları, önünden akan Ceyhan ırmağının vurduğu ipiltilere boğulmuş, binbir biçim ışık oyunlarında gözleri kamaştırıyordu. Irmak burada durgun, bir ışık seli gibi ovayı doldurmuş akıyordu.
Sayfa 67Kitabı okudu