Saramago'nun okuduğum ikinci kitabı. Körlük adlı kitabının devamı niteliğinde.
Beyaz körlükten sonra dört sene geçmiş ve bu sefer de beyaz oy yani boş oy kullanımı, adı bilinmeyen ülkeyi sarsmıştır. Hükümet bunu bir isyan ve kullanılan oyların belirli bir yönlendirme sebebiyle kullanıldığını düşünerek çok acil tedbirleri masaya yatırır.
Evet biraz cümleler uzun ve sıkıcı gelmiş olabilir ancak dili kitaptan kopmayı engelliyor. Bir de Saramago'nun mevcut düzene ve siyasal yönetişime yönelik eleştirileri kanaatimce bu okuduğum iki kitabında daha belirgin. İnsanın ruhsal yapısını ve toplumsal hayattaki amacını sorgulamaya iten yönleri de var gibi...
Tolstoyun kitaplarını okuyunca hep bir iman vurgusu inanc kavramına değinis seziyor insan. Hz Muhammed kitabını okumadiysaniz tavsiye ederim. Orda tam olarak ikna oldum zira 😊