Portekizli yazar Jose Saramago tarafından yazılan bu kitap en çok merak ettiğim kitaplardan biriydi. İlk başlarda yazarın kullanmış olduğu yoğun virgüller gözümü tırmalamış olsa da, akıcı anlatımıyla beni içine çekmeyi başardı. Yazarın karakterle neden isim vermeyip sıfat seçtiği ise kafamı çok kurcalamıştı, bazı araştırmalar sonucunda bunu evrenselliği yakalamak adına yaptığını öğrendim. Kitap, trafiğin ortasında aniden her şeyi bembeyaz görmeye başlayan bir adamla başlıyor, daha sonra bu körlük yayılıyor ve salgın haline dönüşüyor. Salgından etkilenmeyen sadece doktorun karısıdır ve kitabın sonuna kadar bu karakterin diğerlerini nasıl örgütlediğine, insanların nasıl yobazlaştığına ve ahlaki değerlerini nasıl kaybettiklerine tanık oluyoruz. Kitapta fiziksel körlükten ziyade manevi körlüğe daha çok yer verilmiş okuduğunuzda ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız :) Bu eseri corona döneminde okumak daha da bi anlam kattı, bir salgının nelere yol açabildiğine, insanoğlunun hayatta kalmak için vicdanını nasıl kaybettiğine şahit oluyorsunuz...
Özdemir Asaf
