Ömer Öfkesinde
@ibdadiyalektigi
İslâm'a Muhatap Anlayıș
"Meselelerin, meselenin istediği şuur seviyesinde ele alınması gerekir."
Romantik İslâm karșıtı.
null
Lisans
İstanbul
null
55 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Mesafe nedir? Neyi kast ediyoruz mesafe demekle? Mesafe dediğimiz ölçüye gelir bir şey midir ; yoksa bir şeyin bir şeye uzaklığının sadece mânâya müteallik bir mesafe olduğu gerçeğinden mi bahsediyoruz? Ölçenlerden, ölçüyü elinde tuttuğunu farz edenlerden miyiz? Yani daha fazlasını ele geçirmek için mülkiyetine geçirdiğini günden güne artırıp, biriktirip sayanlardan mıyız? Değilsek ona cephe alanlar arasına girme yolunu tutturmalıyız. Bunun için de mânâyı öncelememiz şarttır. Mânâya muhatap olarak "işittik ve itaat ettik" diyenler safına girmek sırat-ı müstakim üzere olmamız demektir.
Bu kitabı cenabetlerin okumasında bir fayda yok. Kıblesizlerin Türklükle kurmağa çabaladıkları bağı yok eden bir kitap bu. Neden böyle olduğunu anlamak için Türk kimliğinin kevninin Türk topraklarında kâfirle çatışmayı göze alan Müslümanlar vasıtasıyla oluştuğunu kafaya sokmak gerek.
Okur Takip Önerileri
Kısa veya uzun, ne kadar ve nasıl yaşamış olursak olalım biz insanlar bizi biricikliğe götüren iki yoldan birinde yürürüz ; ama iki yolda birden yürüyemeyiz. Ya şimdiye kadar geçirdiğimiz yıllara hakkını vermiş yahut yıllarımızı heba etmişizdir. Ömrümüzün her aşaması bilgisizliğimizi geride bırakmamıza vesile olduğu nispette değer taşır.
Şimdi soruyorlar : Eskiden daha mı iyiydi? Şimdiki uşaklık önceki esirlikten daha iyi değil mi? Alınıp satılan bir köle statüsünde bulunmaktansa, efendi seçme özgürlüğüne sahip bir uşak mevkiini işgal etmeyi tercihe şayan bulduklarını söylüyorlar. Hâsılı, varılan sonuç her ne kadar sahteciliğin zaferi ise de kimsenin bu sonuçtan rahatsızlık duyduğu yok.
Ya yaratılışımızı mümkün kılan, varlığımızı borçlu olduğumuz, yaratmasını devam ettiren Kudret iradesine uyum göstermeyi tek çıkar yol olarak kabul edeceğiz veya kendisi yaşamak için ihtiyaç içinde çırpınan, kendisine hiçbir şey borçlu olmadığımız, elinde tuttuğu imkânları bizim ve bizim gibilerin ezilmesi için kullanan birçok güce, birçok zorbaya, birçok zalime boyun eğeceğiz.
İnsanın yüce bir tarafı varsa bu, şartların gereğini yerine getirdiği için değil, şartlar ne olursa olsun, sahip olduğu temel doğrular gereğince tercihler yapabilmeyi elden bırakmadığı için belirginlik kazanabilmektedir.
Eğer yalnızlık bir yalıtılma haliyse, Batı kültürü, batılı olmayan insanı asla sınırlarını aşamayacağı çitlerle kuşatmaktadır. Sözkonusu çitleri ortadan (aradan) kaldırmak iki şekilde olur: Ya kendinize ilişkin sahicilik iddialarınızdan tamamen vazgeçersiniz, böylece zincirlerinize âșık olursunuz, sizi kuşatan parmaklıklara hayranlık duyarsınız veya sahiciliğinize yönelir, sahiciliğinizin sizde yaşayan yanını korur, kaybettiklerinizi yeniden kazanmaya çalışırșınız.
Benim yalnızlıktan kurtuluşum birinci aşamada emperyalizmin beni mahkûm ettiği cehaleti reddetmekle başladı.
Takip ettiğim kitapların kâhir ekseriyetinin paylaşılan babları hep aynı. (Kuvvetle muhtemel ben de başkaları açısından aynı durumdayım.) Ama özellikle Tolstoy'un "İnsan Neyle Yaşar?" kitabı asabımı bozuyor. Anladık yarına çıkamayacağımızı bile bile hesap-kitap yapıyoruz. Her şey de sevgi. Bu kadar basmakalıp bir kitap değildi diye hatırlıyorum. Lâkin el birliği ile o hâle getirdik.
Okuyucuma!
Şiir diye
Bir ömür tüketerek yazdıklarım
İki saatte okunuyor
Bundan ucuz ne olabilir
Havadan başka?
Ey Beyaz Ela
Zamanımı çalan bir kara ekmek
Durur yüreğimde bir kurșun gibi
Bir adım atarsak kafes kırılır
Belki birden erir zincirlerimiz
Ey uyku ey anne gel kurtar beni
Ezildim aklımın hesaplarında
Bitirip şu kuru kara ekmeği
Göç etsem diyorum yar ellerine
Eğer Türkiye'de İslâmî değerlerin belirleyici olduğu bir toplum düzeni tesis edilebilecekse, bunun bir siyasî iktidar değişikliğinden çok, Müslümanların böyle bir toplumun gerçekleștirilebilir olduğunu sosyal alanda gösterme yeterliliğine ulaşmalarına bağlı olduğunu savundum.