Zihnimiz dogmatik inanç kalıplarıyla tıka basa doluysa, bize ulaşan ışık içeri giremeden yansıyarak evrene dağılır. Çünkü reddederiz.
İnanç hapishanesinde mahkum olan insan inançlarına yapılmış eleştiriyi, kendine yapılmış saldırı olarak benimser.
Ne düşünecegimiz veya neye inanacağımız başkaları tarafından söylenirse nasıl düşünecegimizi öğrenemeyiz. Nasıl dusunecegini bilmeyen insanlar da ödünç düşünce olan İNANÇ'lara sığınırlar.
Günlük yaşantınızda tüm görev ve iş hayatınızdaki eylemi çaba olarak değilde, "kendini ifade" olarak algıladığınızda görevin ağırlığı sırtınızdan kalkar. kEndini ifade" etmek, çok çalışmaktan daha kolaydır.
Evren, isteklerimizi değil, ihtiyaçlarımızı yanıtlıyor. Çünkü ihtiyaçlarımıza isteklerimizden daha fazla ODAKLANIRIZ. (Farkında olarak yada olmayarak).