Kırık Hava Ezgileri - 7
Demir çubuklar kapatmış önümü
Ardımda ufacık bir cam
Zaman benden uzakta
Ben uzağım zamana
Karanlıktayım.
Bir boşluk mu bu
Bedenim var, ruhumdan sesler geliyor
Ölmedim, yaşıyorum, tik tak'lar yok ama
İçimden sayıyorum saatleri
Gündüzü hep gece geçiyor
Karanlıktayım.
Neden bu kadar siyah
Rengin bile iştahı kaçmış
Kaç tonu var siyahın
Yalnızlığın özel bir adı var mı bu tonlarda
Yalnızlık siyahı... Fark eder mi?
Karanlıktayım.
*Öğretmenden Notlar (@ogretmendennotlar)
Yıldönümü :)
Yaşamlarımız da kitaplar gibi; olaylar başlıyor,
olaylar bitiyor.
Ortalama bir insan ömrü
kaç kitap ediyor...
Çok uzun zamandır kitaplarla ilgili bir uygulama olsa, beğendiğimiz yerleri paylaşsak, kaydetsek, yorumlasak diye düşünürken geçtiğimiz sene tam da bugün bu uygulamayı farkettim,
hani izleyenler bilir;
Vizontele
Eğer “kalemimden notlar”
Eğer susuyorsam bu “ağzı var dili yok”luğumdan değil yada laf bilmediğimden, zamanı gelince konuşacaklarımdandır.. Eğer bir şey için çabalıyorsam, bu karşılığında alacaklarımdandır. Eğer birini seviyorsam bu da yanıldığımdandır. Eğer gülüyorsam bu içimden geldiği için değil karşımdaki, yanımdaki insanları mutsuz etmek istemediğimdendir, eğer birine şans veriyorsam bu deneme-yanılma yaşamak istediğimdendir birine ikinci şansı vermiyorsam bu güvenim sarsıldığından değil artık yorulmuşluğumdandır. Eğer özlüyorsam bu sevdiğimden değil insani değer duygularımdandır, eğer insanları seviyorsam bu onları gerçekten sevdiğimden değil aynı dünyayı paylaştığımızdandır, eğer koşuyorsam bu biri için değil hedeflerim içindir, eğer hayatıma birini alıp vakit geçiriyorsam bu sevgiden değil geçici heyecanımdandır eğer korkuyorsam bu gerçekten korktuğumdan değil başaramayacağımdan çekindiğimdendir, eğer birine değer biçiyorsam bu o değeri taşıyacağından değil benim ona lütuf ettiğimdendir ve evet kitaplarımı seviyorsam, her gün defalarca buluşuyorsam bu gerçek, saf bi sevgidir dahası insanlar kadar aşağılık duygulara bezenmedikleri sadece oturup sizinle iki kelam etmek istedikleri içindir.. Allah gönül rahatlığı versin! * 
Seval
GÜNCEMDEN NOTLAR
“Paltom bile ağır gelirken, nasıl taşırım koskoca dünyayı sırtımda?”
Bugün hafızamdan asla silemeyeceğim bir videoya denk geldim. Sevindim …Ama bir taraftan da içimi garip bir hüzün kapladı. Sonra birkaç damla yaş bile süzüldü gözlerimden. Neden mi? Belki hassasım diye bilmiyorum. İnsan, zaman zaman kendini bir handikapta bulur, istese de kolay
Uzun yazmak mı? Ne kadar uzun yazabilir ki insan? Uzunluğun ölçüsü nedir yazıda? Çok kelime, çok cümle, çok laf? Ya uzun okumak? Mesela eski kelimelerle örülü bir metini anlamaya çalışırken, Osmanlıca bir lügatin sayfaları arasında mumdan bir gemiyle ateşten bir denizde seyretmek... Yüklemsiz bırakılmış cümleleri okuyucunun sırtına yüklemek.