Ah, benim neler hissedip düşünmek kudretinde olduğumu kültür seviyemi bir bilseniz! diyordum içimden. Fakat düşmanlarım odada yokmuşum gibi bir tavır takınmışlardı.
"Çoğu zaman okuyorum, bazen de içimden gelirse yeniden yazmaya koyuluyorum. Sonra uyuyorum."
"Ben tek başımayım, onlarsa birlik," diye geçiriyordum içimden...
Sayfa 55Kitabı okudu
Bazen de kanepedeki düşmanlarıma dönerek,
"Ah, benim neler hissedip düşünmek kudretinde olduğumu, kültür seviyemi bir bilseniz!" diyordum içimden.
Sayfa 92Kitabı okudu
İnsanları ve tüm insanlığı kucaklamak gelirdi içimden ve bunun için de bana yalnızca bir kişinin olması yetiyordu.
bu kötülüğü bile isteye yapmıştım ama içimden, kalbimden gelmediğine, muzır kafamın işi olduğuna eminim.
Sayfa 136Kitabı okudu
Başkaları kendileriyle oynuyor. Ben ağırbaşlılıkla bakıyorum kendime, gülmek de gelmiyor içimden.
Bakın, yağmur yağarken saray yerine bir tavuk kümesi görsem, ıslanmamak için belki kümese girerim. Fakat kümes beni yağmurdan korudu diye, şükran borcumu ödemek için kümese saray gözüyle bakmam. Bana gülecek, hatta böyle bir durumda sarayla kümes arasında fark olmadığını söyleyeceksiniz. Evet, hayatta tek gayemiz ıslanmamak olsaydı, dediğiniz doğruydu diye cevap verirdim ben de.
Ama ne yapayım, ben insanın yalnız bunun için yaşamadığı, ömrünü hep sarayda geçirmesi gerektiği kanaatindeyim. İstediğim, emelim budur. Bu isteği, emelim değişmedikçe içimden koparamazsınız. Pekala, isteğimi değiştirin, gözümü başka bir şeyle kamaştırın, başka bir ideal gösterin bana; fakat o zamana kadar benden kümesi saray olarak görmemi istemeyin. Varsın billur saray sadece uydurma olsun, tabiat kanunlarına göre aslı olmayan bu hayali, ahmaklığımdan, neslimize has bazı köhne, akıl dışı adetlere uyarak ben uydurmuş olayım. Billur sarayın gerçekte olmamasından bana ne? Arzularım da varsa, daha doğrusu arzularım yaşadıkça o da var olacaksa, gerçekliği neden umrumda olsun?
Sayfa 39
Bakın, yağmur yağarken saray yerine bir tavuk kümesi görsem, ıslanmamak için belki kümese girerim. Fakat kümes beni yağmurdan korudu diye, şükran borcumu ödemek için kumese saray gözüyle bakamam. Bana gülecek, hatta böyle bir durumda sarayla kümes arasında fark olmadığını söyleyeceksiniz. Evet, hayatta tek gayemiz ıslanmamak olsaydı, dediğiniz doğruydu diye cevap veririm ben de.
Ama ne yapayım, ben insanın yalnız bunun için yaşamadığı, ömrünü hep sarayda geçirmesi gerektiği kanaatindeyim. İsteğim, emelim budur. Bu isteği, emelim değişmedikçe içimden koparamazsınız. Pekâlâ, isteğimi değiştirin, gözümü başka bir şeyle kamaştırın, başka bir ideal gösterin bana; fakat o zamana kadar benden kümesi saray olarak görmemi istemeyin. Varsın billur saray sadece uydurma olsun; tabiat kanunlarına göre aslı olmayan bu hayali, ahmaklığımdan, neslimize has bazı köhne, akıldışı âdetlere uyarak ben uydurmuş olayım. Billur sarayın gerçekte olmamasından bana ne?
Sayfa 39 - İş bankası, HALKitabı okudu
"İşte şimdi suyum... Şimdi toprak oldum... Şimdi, içinde bulunduğum yer Cennet. Akan bir suyum ve çevremde yeşillikler var. Otların bedenime değdiğini algılıyorum. Şimdi gübreyim, içimden otlar çıkıyor. Zaman durdu. Zamanın dışındayım şimdi."
