İçselleştiremediklerim
Film izleyişlerimiz vardı.Aynı şehirde,farklı evlerde,aynı anı paylaşmak için aynı anda başlatıp aynı anda bitirdiğimiz...
İçselleştiremediklerim
Hayata devam edebilmek için mecburen öğrendiğim bir eylem oldu; istemli unutmak. Hani bir acı eşiği vardır. İçin yandıkça tırmanırsın en tepeye, daha da acır, tahammül edilmeyecek şekillere bürünür. İşte o eşiğin son haddinde en başa düşüş kendini gösterir, sıfıra. Dahası yoktur çünkü acının, suda bırakılmış bir sünger gibi doyma noktasında taşar. Fazlasını kaldırmaz. Ötelemeye başlarsın düşünceleri. Aklına gelen her acı veren şeyin üstüne yeni bir şeyler yazarsın... Bir bakmışsın istemli unutma eylemi otomatikleşmiş, kontrol edemediğin bir tik olmuş. Yazboz olmuş her şey, hatrı kalmamış. Önemli önemsiz maziye ait ne varsa kaybolmuş.
Sayfa 16Kitabı okudu
Icsellestiremediklerim
Denize ulaşır içimizdeki nehirler bir gün ve yine yazı bekleriz.
içselleştiremediklerim
toplumumuzdaki kültürel karşıtlığın en büyük örneklerindendir bu kelimelere yüklenen anlamlar. batının sıradan "canım"ı doğuya gittikçe değerlenir.
Sayfa 50Kitabı okudu
Kafka Okur derginin aldığım ilk sayısı 14. sayıydı(
KafkaOkur - Sayı 14 (Kasım - Aralık 2016)) ancak onu okumaya vakit bulamamıştım. Dergiyi genel olarak beğensem de iki aylık bir derginin daha dolu olması gerektiği düşüncesindeyim.
15. sayıya gelecek olursak bu sayı iki ayrı kısım olarak düzenlenmiş, derginin yarısında
