AKL-İ DELİ
Ateşleri unutturuyor gözlerin
Derin göller, eskiden bağışlanmış huzurunda
Çingeneler tövbekâr cellatlıktan idamlık infazımla aşkına geldim..
Ilık sularda yıkandım, yağmur mu neydi adı
Üşüdüm buluta bulaşmış dağların zirvesinde
Sen makamın nefesinde yak beni
Isınmak için işte miraca geldim
Başka türlü adam olmak nasıldır
Sardunyaya Ağıt
Geçtiğimiz hafta Nebil Özgentürk’ün evinde misafir olduğumuzu yazmıştım. O kadar muhteşem hikayeler dinledim ki ondan, tek tek yazmam imkansız; sanırım izin de vermezdi. Ama sardunyanın hüzünlü hikayesini paylaşmadan duramadım... İşte Nebil’in ağzından muhteşem bir Can Yücel hikayesi…
“Can Yücel’i 12 Mart’ta şiir çevirisinden dolayı cezaevine
Zindandan Mehmed'e Mektup
Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de, geri adam, boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed'im!
Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim!
Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yol da tutuktur hapse düşeli...
Git ve gel... Yüz adım... Bin yıllık konak.
Ne ayak dayanır
Nfk- Şiir
Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de, geri adam, boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed'im!
Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim!
Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yol da tutuktur hapse düşeli...
Git ve gel... Yüz adım... Bin yıllık konak.
Ne ayak dayanır
Sana Gitme Dedim ( Kendimden )
Sana gitme dedim...
Gidersen !
Yaşarım belki nefes aldığım kadar.
Kırılır güvenim insanlığa darmaduman olur.
Dağılır inançlarım tespih tanesi gibi toplayamam...
Dökülür yüreğimden geçenler gözlerimden ağlayamam.
Bozarır yeşilliklerim, kurur çiçeklerim, sulayamam.
Yıkılır şehirlerim, savrulur çöllerim, kurtaramam.
Sana gitme
Sardunyaya Ağıt
İkindiyin saat beşte
Başgardiyan Rıza başta
Karalar bastı koğuşa
İkindiyin saat beşte