Kişinin mesleğinde manevî seyr-ü sülukunun yansıması vardır.
Kalpteki yolculuğun tamamlandığının göstergesi, kalbin sükûnet ve safiyet içinde olmasıydı.
Hz.Meryem
İnsan konuşursa Rabbin konuşması duyulmazdı. Dil nefse bağlıydı, sükût kalbe.. Kalp kelamını duymak için dil kelamını terk etmek gerekirdi…
Terk-i nefis gibi terk-i kelam eyleyip sustum…
Sayfa 125Kitabı okudu
Hz.Meryem
Bugün elimi atıp çektim kitabı, altını çizdiğim yerlere bakayım derken kayboldum o güzel satırlarda yeniden.. Çok öncelerden okuduğum kitabımı buraya da eklemek istedim.. Hz.Meryem’in sabır yüklü o mübarek hayatını 
Nuriye Çeleğen bir solukta okumuştum. Yüreğime işlemişti her satırı sanki öyle güzel bir anlatım var ki çevreme bol bol önerdiğim tavsiye istediklerinde verip okuyun dediğim bir kitap olur kendileri.. İlk göz ağrılarımdan biri.. Kalbime işlemişti, her elime aldığımda aynı hisleri yeniden yaşıyorum… Dört büyük mübarek kadınlardan Hz.Meryem
Emeği geçen herkesten Allah razı olsun シ
Dua, Rabbin cemâl beşiğinde kulunu nazlı nazlı avutmasıydı.
Gözyaşlarının içeriği olduğunu ilk kez fark ettim.
Peygamber mesleğiydi çobanlık. Dünya otlağında hayvani duygularını güden her insan da çobandı.
Yine de insan hüsn-ü zannı bırakıp su-i zan ederdi. Çünkü ancak kalp hüsün olursa zan güzel olurdu.
Kalp Allah'ın mahremidir. Tüm namahremleri ordan atınca kalbin iffeti tamam olur. Kalp iffete erince Hakk'a yürür.
Her şeyin sahibine dayanana kim zarar verebilir?
Karşılıklı vefa sevgi bağının bir göstergesidir. Birbirini seven iki insan arasında vefa hem bir sorumluluk hem bir mutluluktur.
Yetim, Rabbin başkasına bırakmadığıydı.
Erkek celâl gömleğinin üstüne cemal kaftanını giyip öfkesini sabırla yutup kadına şefkatle muamele ederse yücelirdi.
Niyet tılsımdı, duyguların besmelesıydı. Toprağı elmas eden sırdı. Amel-i insanın kimyasıydı. Cevher-i ameldi.