Sitemim var sana,
Her notası hayatımın eksik…
Baktığım yerde yoksun…
Dünya bir araya gelir de
“Biz” bir olamayız.
Hayat gözlerinin içinde, ölüm dudaklarının üstündeydi..
Virginia Woolf
Kadınları korumaktan vazgeçmeniz lazım, onları farklı işler ve farklı uğraşlarla baş başa bırakın; izin verin ki asker olsunlar, denizci olsunlar, otomobil sürsünler, liman işçisi olsunlar... "Kadınlık korunmaya muhtaç bir varoluş olmaktan çıkınca her şey olabilir."
Okur Takip Önerileri
Hayatını, yüreğindeki yaraları sevgiyle iyileştirmeye çalışan bir kadının, kendi olmak yolculuğunda sevginin sözcüklerle dizelere ve şiirlere dönüşüp paylaşması.
“çıplak papatyalar ve pastoral akşamüstleri”
İDEALİST BİREY
“Güzey, yaşadığı toplum tarafından dışlanan değil, kendisini yaşadığı toplumdan dışlamış olan güçlü bir bireydi…”
Ve gerçekten biz komşumuz açken hiç tok uyumuyoruz…
Nasıl ki acelesi olan insan, zamanında at arabaları ya da kağnılar ile vedalaştı ise, muhtemelen gün gelecek kendi yarattığı asfaltla da vedalaşacak.
“Yeteneklerimiz de lanetlerimiz de büyüklerimizden miras bize.”
Uzaklığı oluşturan mesafeler mi gerçekten? Ruhsal olarak birbirinden başka yerlerde olan idrakler birbiri ile temas kuramaz, uzaklık bedensel değil ruhsaldır.
Vijdan her topluma ve her toplumun din ahlak görenek anlayışına göre şekillebilen bir kavramdır. Merhamet ise, onay gerektirmeyen kalbin derinliğinden gelen , çıkar öğreti gözetmeksizin saf olan temiz enerjiden gelir .
Merhamet ikiliksiz bir verme halidir . Alemin enerjisi icinde senin elinden akan yine alemin enerji bütünlüğünde kendisine gitmistir , bilirsin .
Deniz olsan boğulmak için kıpırdamam,
Moralim vardı şimdi onlar da sıfırdalar.
Aklımı yok eden fısıltılar da var,
Aramızdan su geçmezdi fakat şu an sızıntılar var.
Ben, sudan çıkmaya uğraştıkça o, sopayı savuruyor. O gün bi’ kelime daha öğrendim. ‘Kırıtmak’. Anama, atama aklına ne geldiyse sövdü. Töbe töbe… Salınmayı öğreneyim derken kırıtmayı bulmuşum meğer. Gelinlik kız oldun, oğlan çocuğu gibi dolanma, rahat dur, az salın demeye başladıklarında kafam hepten bulandı. Hâlâ evden kaçıp kaçıp at üstünde geziniyorum, onlar bana, az salın, diyorlar. Az salın derken, az acıyacak diyorlardı belkim…”
“Aşk bir kelebeğin ışığa yönelişi midir? Ya da aşk tam olarak nedir, nasıl bir duygudur. Bu konuda yüzyıllardır birçok kitap yazılmıştır. Herkes kendine göre aşkı tarif etmiştir. Hatta tasavvuf edebiyatında, Yaradan’a aşk en yüce sevgidir. Sanırım, en genel haliyle, iki insanın birbirine şiddetli bir çekim duymasıdır. Bazen bu çekim tek taraflı, bazen iki taraflıdır. Ama çok seyrek iki tarafında aynı yoğunlukta çekimi söz konusudur. Bu duyguyu bazen bir taraf daha yoğun hissetmekte, sonra diğer tarafında duyguları yoğunlaşabilmektedir.”
Bir şansa daha ihtiyacım var ,
Gözlerin , kalbimi yağmalayan istilacılar .
Kurtulmaya çalıştığım pis bi sancı var,
Acı çektikçe içimde hissiz kalan canlı var.