“Belli ki yaşadıkları onu değiştirmiş…”
Sayfa 296 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Yaraları sayılamayacak kadar çoktu.”
Sayfa 284 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“O hiç sevmiş miydi acaba?”
Sayfa 155 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“En büyük umutları, en büyük korkularındaydı.”
Sayfa 105 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Aldığı her nefes canını yakıyordu. Dünyaya baktığında gördüğü tek şey boşluktu.
Sayfa 101 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Ümitsizlikle yaşamamın ne demek olduğunu biliyordu.”
Sayfa 34 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Hiçbir zaman kendisini bu kadar çaresiz, kaybolmuş ve tek başına hissetmemişti.”
Sayfa 26 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Tas yutkunarak cebinden bir mendil çıkartıp gözlerini sildi. "Anlayamıyorlar. Yani... şey... hiç umursamıyorlar. Bir şeyi umursamak zor, öyle değil mi Caramon? Bazen insanın canını yakıyor."
"Hazırım," diye cevapladı Tas cesurca. " 'En iyisini hep en sona sakla' derdi babam. Gerçi" –kender duraksadı– "bunu yemek için söylerdi, ölmek için değil sanırım. Ama belki de aynı kapıya çıkıyordur."
caramon, kıza bakınca yüzü ciddileşti.
seyretmekte olan raistlin, gülümsedi. "evet kardeşim. benimle birlikte cehennem'e girecek. önümden gidip, benim yerime dövüşecek. kara rahiplerle, karabüyü kullanıcılarıyla, ruhları lanetlenmiş topraklarda dolmaya mahkum edilmiş ölülerle ve kraliçemin yaratabileceği sayısız işkenceyle karşılaşacak. tüm bunlar, hem bedenini yaralayacak, hem aklını yutacak, hem de ruhunu parçalayacak. sonunda, artık dayanacak hali kalmayınca ayaklarımın dibine yığılacak... kan içinde, perişan halde, ölüm döşeğinde...
"kalan son gücüyle, teselli amacıyla elini bana uzatacak. benden, kendisini kurtarmamı istemeyecek. böyle bir şey istemeyecek kadar güçlü. benim için hayatını isteyerek, severek verecek. bütün isteyeceği, ölürken yanında durmam olacak."
raistlin, derin bir nefes aldıktan sonra ürperdi. "ama ben onun yanından yürüyüp geçeceğim caramon. yüzüne bile bakmadan, tek bir söz söylemeden yürüyüp geçeceğim. neden mi? çünkü artık ona ihtiyacım kalmayacak. kendi amacıma doğru devam edeceğim ve onun parçalanmış kalbinden kan akarken bile benim gücüm artacak."
Bir şeyi umursamak zor, öyle değil mi Caramon? Bazen insanın canını yakıyor.
Sayfa 283 - TasslehoffKitabı okudu
Bu dünyanın bir parçasıyız ve onun için sorumluluk yüklenmek zorundayız.
Sayfa 185 - CaramonKitabı okudu
Dostum sen karanlıkta yürüdün, bunu benden daha iyi anlayabilecek biri yoktur. Ama sen geceye tahammül ederek kazanmış olduğun bilgiyle gün ışığını gördün.
...Onun inancı güçlüdür ama senin de belirtmiş olduğun gibi samimiyet, merhamet ve insanlıktan yoksun. Başkalarının acıları karşısında merhamet duyabilmesi için incinmesi gerek Tanis, derinden incinmesi gerek. Her şeyden öte, Tanis, sevmesi gerek.
Sayfa 123Kitabı okudu
Kızcağızın gözü kendi iyiliğiyle kör olmuştu. Onun için üzgünüm ama o kendisi gözlerini açıp gerçeği görmeyi reddetti.
Sayfa 93 - TanisKitabı okudu