Yaşamın sonu: ölüm. Her yür, insan yüzü, hayvan yüzü de olabilir, soluk, büyüyen, yaşlanan (belirli) sarılma (birine sarılınca ölümü düşünmek), her sabahta: her sabah uyanıp ölümü düşünmek. Daha sonraki satırlarda, bir trenin gidiş istikametinde oturduğunda, karşıdan gelen tüm görüntüler hızla gelip geçer... hızla tek tak resimler, film gibi geçip gider... işte böylesi yolculuklarda ölümden uzaklaştığımı algıladığımı belirtmek istedim.