Ümitsizlikte öfke veren şey, haklılığı, besbelliliği, "belgelere dayanması"dır: röportaj gibidir. Aksine, ümidi inceleyin; sahtenin içindeki cömertliğini, dillendirme düşkünlüğünü, olayı reddedişini: bir sapıtmadır, bir kurmacadır. Hayatın da kaynağı bu sapıtmadadır ve kurmaca ile beslenir.