Mutluluğa giden yol, bir sürü engelle doluydu. Çok acı çektim. Yüreğim onlarca parçaya bölündü. İçimde fırtınalar koptu. Sustum çoğu zaman. Acımı içimde yaşadım. Zaman geçti. Tolga’sız her günüm ayrı bir eziyetti. Acılarım geçti mi peki? Evet, geçti. Delip geçti ilk baş. Yüreğimi paramparça edip geçti, sonra geri de derin bir sızı bıraktı. Tamamen kapanmadı yaram. En sonunda sevdiğim adama kavuştuğumda tek bir dokunuşu bütün acılarıma son verdi.
Sayfa 241Kitabı okudu
"Bir kadın ve bir erkeğin alışılageldik hikâyesi; alışılageldiği gibi, hep yaşandığı gibi olan. Sonu da aynı sıradan son. Kadın acı çeker. Erkek özgür kalır."
Oscar Wilde'ın okuduğum ilk eseriydi. Dilinin akıcılığını ve düşüncelerini dile getiriş şeklini sevdim. Bundan sonra diğer kitaplarını da okuyacağım bir yazar.
Kitapta en sevdiğim karakter Hester oldu. Düşüncelerini dile getirirkenki cesaretine hayran kaldım. En sevmediğim karakter ise her söyleneni düşünmeden beğenmesi ve kendini aşağı gördüğü için Lady Hunstanton oldu.
• Birazcık Spoiler •
Kitapta; 20 yıl sonra tesadüf eseri tekrar karşılaşan Bayan Arbuthnot ve Lord Illingworth'un yüzleşmesini okuyoruz. Gençlik yıllarında Bayan Arbuthnot, Lord Illingworth'u çocukları olmasına rağmen onunla evlenmeyi reddeddiği için terk etmiştir. Tesadüf bu ki, Lord Illingworth oğlu olduğunu bilmediği Gerald'a katibi olmasını teklif etmiştir. Bu haberi kutlama yemeğinde ise karşılaşma gerçekleşir.
Önemsiz Bir Kadın
Oscar Wilde
Cumhurbaşkanı iken hayatını kaybeden Turgut Özal'ın eşi Semra Özal taziyeye geldiğinde, "Sanma ki bu acı geçecek, benim altı sene oldu, ilk günkü gibi canım yanıyor" demişti… Gerçekten de acı dinmiyor, sadece belli etmemeye alışıyorsun… İçinde yaşamayı keşfediyorsun…
Sayfa 121 - Doğan KitapKitabı okudu
Oaristys
Ey hatırası içimde yemin kadar büyük,
Ey bahçesinin hoş günlere açık kapısı
Hâlâ rüyalarıma giren ilk göz ağrısı,
Çocuk alınlarda duyulan sıcak öpücük.
Ey sevgi dalımda ilk çiçek açan tomurcuk,
Kanımın akışını yenileştiren damar,
Gül rengi ışıkları sevda dolu akşamlar,
İçimde yeni bir fecir gibi doğan çocuk.
Tahta havalenin üzerinden aşan hatmi
Ve havaları seslerimizle dolu bahar,
Koşuştuğumuz yollar, oynadığımız sular,
Kâğıttan teknesinde sevinç taşıyan gemi.
Duyup karşı minarede okunan yatsıyı
Yatağıma sıcaklığını getiren rüya,
Denizlerinde onunla yaşadığım dünya
Ve ey ufku beyaz cennetlere giden kıyı.
Ah! Birçok şeyler hatırlatan erik ağacı
Ve o ilk yolculukta başlayan hasret, zindan;
Atları çıngıraklı arabanın ardında
Beyaz, keten mendilimde sallanan ilk acı.
Sayfa 161Kitabı okudu
