İslami.okur
@ilmi_kutuphane
7 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“İçinizden Allah’ın lütfuna ve ahiret gününe umut bağlayanlar, Allah’ı çokça ananlar için hiç şüphe yok ki Resûlullah’ta güzel bir örneklik vardır."
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmaktadır: “Bu din (İslam) tıpkı yılanın deliğine çekildiği gibi Hicaz bölgesine çekilecek, yaban keçisinin dağın tepesine sığınması gibi bu din de Hicaz’a sığınacaktır. Bu din, garip olarak başladı, tekrar garip vaziyetine geri dönecektir. Gariplere müjdeler olsun. O garipler, benden sonra insanların
sünnetimden bozdukları şeyleri düzeltecek kimselerdir.”
Yine konuyla ilgili olarak Enes bin Mâlik radıyallahu anh şöyle anlatıyor: “Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bana (bir gün), ‘Evladım! Hiç kimseye karşı kalbinde bir hile ve kin beslemek olmaksızın sabahlamaya ve akşamlamaya gücün yeterse bunu mutlaka yap’ buyurdu. Sonra devam etti: ‘Evladım! İşte benim sünnetim budur. Kim benim sünnetimi yaşatırsa beni sevmiş olur. Kim de beni severse cennette benimle birlikte olur.”
Okur Takip Önerileri
“Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem daima güler yüzlüydü. Yumuşak huylu ve alçak gönüllüydü. Kaba biri değildi, bağırıp çağırmazdı. Hiç kimseyi ayıplamaz, hiç kimseyle alay etmezdi. Hoşuna gitmeyen şeyleri görmezden gelirdi. O’ndan bir şey ümit eden, O’ndan ümidini kesmezdi. Kendisiyle ilgili olarak nefsini üç şeyden (keder, çok konuşmak ve gereksiz sözler) uzak tutmuştu. Başkalarıyla ilgili olarak da nefsini üç şeyden uzak tutardı. Kimsenin aleyhinde konuşmaz, kimseyi ayıplamaz, hiç kimsenin kötü tarafını araştırmaz ancak sevap umduğu konularda
konuşurdu. O konuştuğunda O’nunla oturanlar başlarını eğip dinlerlerdi. Sanki
onların başlarına kuş konmuştu (kıpırdama dahi yoktu). O konuştuğu zaman yanındakiler susarlardı, O sustuğu zaman konuşurlardı. O’nun yanında münakaşa etmezlerdi. Onlar neye gülerlerse Peygamber aleyhisselam da
ona gülerdi. Onlar neye hayret ederlerse O da o şeye hayret ederdi. Yabancı bir kimseye konuşması katı da olsa, yersiz şeyler de söylese sabır gösterirdi, öyle ki ashabı, konuşması hususunda kendisine ricada bulunurlardı. O, ‘Bir ihtiyaç sahibini gördüğünüz zaman ona yardımcı olunuz’ buyururdu. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem iyilik yapan kimseden övgü beklerdi. Kimsenin konuşmasını -haksız bir şey söylemedikçe- kesmezdi. Konuşan haksızlık yaparsa ya onu konuşmaktan nehyeder ya da oradan kalkıp giderdi.”
Resûlullah sallallahu aleyhi ve selleme yumuşak huyluluk ve sabır bir arada verilmişti. Hiçbir şey O’nu öfkelendirmez ve hiçbir şey O’nun sabrını tüketmezdi. Dört noktada O’na sakınma verilmişti: En güzelini seçer ve insanlar için dünya ve ahireti bir araya getiren konularda gayret sarf ederdi.”