FÜSUN TEYZE VE ANKA KUŞU
SONSUZA KADAR EVET DERSİN, PEKİ SONSUZUN SENİN BAŞLANGICIN OLACAĞINI BİLİR MİSİN?
Çok sıkıldığım zamanlarda gittiğim bir yer olurdu üstelik kahvesi de çift çekim mis gibi taze taze kokardı. Yine böyle bunalmış ve kendimi o bana huzur veren mekana gitmiş , elime de aldığım bir romanla birlikte, o mis kokan kahveden söylemiştim. Tam kahvemden bir
CEMAL SÜREYA KALPAZANLIĞI!
Klişe yaşam koçu öğütlerinden yapma gerzek bir metni, hayata dair takvim yaprağı arkası filozofisi yapan azıcık kafiyeli bir yazıyı Cemal Süreya şiiri zannedip paylaşanlar! Paylaştığınız dizeler Cemal Süreya'ya ait değildir. Özellikle Türkçe-edebiyat öğretmenlerinin dikkatine!
SAHTE SÖZLERDEN / DİZELERDEN BİR KESİT
■ kırmızı bir atkı al
Anne Ve Babların Yuvası Kalplerdir, İncitmeyelim...
![[Fatih Erdem]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1931188_1715570160_7AGOM.jpg){kind=small}
___Huzur Evinden Mektup ___
(İbretlik)
*(5 senedir huzur evinde yaşayan bir annemizin kaleminden duygusal ve ibretlik bir mektup)*
Buz gibi odalarla dolu kocaman binalar diktiler ülkeme. İçine ömürlerinin son demlerinde olan anneleri, babaları doldurdular. Adına huzur evi dediler. Oysa huzur hiç uğramadı oraya. Eskiden
CEMAL SÜREYA'YA AİT OLMAYAN ŞİİRLER
VE SÖZLER ŞUNLARDIR:
1- “Kırmızı bir atkı al sade, yalnızlığını saklar.
Edip Cansever okuma bu kış ruhunu sakatlar.” (Şairi: Sinan Yeniceli)
2- Öyle bir sihirbazdın ki beni bile kaybettin..
3- Öperek uyandırdım bu sabah ayrılığı.
Fırından yeni çıkan bekleyişler satın aldım.
Kırmızı mavi ekoseli
iki elin arasına alınan çaresiz başlar görürsünüz beyazlayan sonra da dökülen saçlar görürsünüz bir de ipek gibi saçlar Ayhan ışık'ın ki kadar parlak saçlar...hayattaki hiçbir sorumluluğunu tam yerine getiremeden ölecek olduğunun derdine düşen insanlar ölecek olmalarını hiçe sayıp yataklı serviste her şeyden habersiz ziyaretlerine getirilen
YAŞANMIŞ HİKAYELERDEN - HUZUR EVİNDEN MEKTUP
" 5 senedir huzur evinde yaşayan bir annemizin kaleminden duygusal bir ibretlik mektup,hikaye..
Buz gibi odalarla dolu kocaman binalar diktiler ülkeme. İçine ömürlerinin son demlerinde olan anneleri, babaları doldurdular. Adına huzur evi dediler. Oysa huzur hiç uğramadı oraya. Eskiden yaşlılarımızı kapatmazdık başka yerlere. Onların yüzü suyu
İsmail Taş, Bir varmış Bir yokmuş.
Yaşam, insanoğlunun düşündüğü gibi rasyonel, mantıksal ya da olmasını arzuladığı gibi tekdüze değil hem kompleks hem de paradoksal, mucizevi, büyüsel olup ancak anlamlandırmalarla insan düşüncesine konu olabilen bir fenomendir.