"Kendime bile açık konuşmaktan çekinen biriyim ben biliyor musun? Bunun için, içimde birikmiş baya bir söz var. Kendime dair, hayata dair. En önemlisi, sana dair. Biraz anlatayım mı, izin verir misin?
İnsan insanın aynasıdır derdi babaannem. Ben yalnızlığı tercih ettim. Daha doğrusu tercih etmedim, içinde buldum kendimi. Öyle de gitti. Şikayet de etmedim. Uzun bir süre o tenha iyi de geldi bana. Ama sonra fark ettim ki, yaşamla ilgili hayretimi kaybetmişim. Hiçbir şey kalmamış. Hiç... Sonra sen... Sonra sen Selma... Bu tenhadan nasıl göründüğünü anlatamam sana. İçinde bir sırrım var. Büyük bir sır. Ama bu geçmişinde falan değil. Biliyorum. Daha doğrusu hissediyorum. Ruhunda saklı."