Utan, ey çağ!
Soylu insan yetiştirmez oldun.
Arama boşuna,
bulunmak istemeyeni.
İnsanlar göründükleri gibi olmalıdır.
Eğer değillerse hiç görünmesinler daha iyi.
Kader mi aşkı kovalar,
Yoksa aşk mı kaderi,
Kimseler çözemedi bu bilmeceyi...
Hoşça kal!
Değerin çok yüksek,
tutamam seni.
Kayıp yürek
"Şiir biter,
Yollar biter,
Yıllar biter,
Aşklar biter,
Hayat biter,
Boşver çocuk boşver.
Sen hep böyle insan kal.
Vedalar ancak güzel yürekleri acıtır.
Eğer yollar bir gün birleşicekse, kısmetinde varsa birleşir.
Dünya çok küçük çocuk hemde çok..."
Sen bana iyi geceler dilemezdin, ben ise sana günaydın demezdim. Sen benim çayı kaç şekerli içtiğimi bilmezdin, ben ise senin çay sevmediğini. Ben okumayı, dinlemekten daha çok severdim, sen ise; susmayı, konuşmaktan. Ben seni yazardım, sen beni silerdin. İkimizin de ezberinde birbirimizin telefon numaraları yoktu…Bütün bunlara rağmen, mutlu olmadık mı? Olduk… Hatta, birlikte o kadar güzel gülmüşüz ki; zoruna gitmiş hayatın. İmkânsızı başarmışız farkında olmadan. Şimdi gidiyorsun.Tutamam seni, kal da demem. Ben, acımı park edecek bir gece bulurum elbet. Senin için korkarım belki, ama senin adına asla mutlu olmam. Kafama her estiğinde arayamam mesela. Bunun gururu var, şebekesi var, numarası var, senin puştluğun var… Var oğlu var işte. ‘Sevdi…’ der beklerim en fazla. İnsafın kurusun da tenezzül edip arayasın diye beklerim! Bir sigara daha yakmaktan fazla bir şey gelmez elimden. Ben senin başardığını başaramam. İnsan değiştirmek, iklim değiştirmekten farklıdır! Bu aklında bulunsun. Her gördüğüme inanma sakın, inandığın herkesi sevme. Neyse…Daha fazla oyalanma da git hadi. Ölüm var bu ayrılığın ucunda ve hayat kısa!
Not: Anahtar artık paspasın altında değil…
“Kaybettiğin yerde bekleme,
güçsüzler öyle yapar.
sana kapanan kapıyı bir daha çalma,
kapanan kapıyı acizler çalar.
unutma ki bu aşağılık dünyadasın:
kötülüğü baş tacı edip,
iyiliği çılgınlık sayan dünyada.
şunu iyi bil ki,
Ya kalın ya gidin . Ama yeter ki birşeye karar verin. Ben hayatımı sizin gelip gitmelerinize göre yapıp bozamam. Ben hayatımı size göre ikide bir şekillendiremem. Hayatıma bir alıp çıkartamam çünkü ben hayatıma rastgele insan almıyorum alınca onu bir daha hiç çıkarmayacak gibi koyuyorum. Sanki o hep bana ait olacak hep benim. Gidenler zaten... Tamam ilk başta yırtarım kendimi ama sonra derim ben ne yapıyorum ya. Kenndisi gitmek istedi. Ben de soyle birşey var ; kalanlar hep benimdir gidenlere de bir kez kal derim ama gitmek istiyorsa da bu sefer gitmesi için yardım ederim. Yani arkadaşlar benim bu az insanlı çok huzurlu dünyama öyle kafanıza göre girip çıkamazsınız. Gelirseniz kıymetinizi bilirim çıkarsanız da umrumdışılığımda boğulursunuz. Kusura bakmayın.Az severim çok yakarım.
Hadi, Allaha emanetsiniz.
Hoşça kal" dedi tilki. "Vereceğim sır çok basit: İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görebilir. Gerçeğin mayası gözle görünmez...!