Değil hıncım herkese, tiksiniyorum tüm insanlardan
Kimileri kötü, zararlı olduklarından,
Kimileri kötülere hoş göründüklerinden,
İçlerinde de, mert insanların kötülüklerden
Duydukları o güçlü nefretin eksikliğinden.
Her yerde o bayağı şakşakçılık,
Haksızlık, çıkarcılık, hainlik, dolap;
Dayanamıyorum artık, çılgına döndüm,
Niyetim, kimin yarattığına bakmadan,
Tüm insanları kırıp geçirmek.
Olmaz, o sizin birçoğu ortalıkta dolaşan
İnsanlarınızın o aşağılık tutumları bana gelmez;
Beni en çok tiksindiren şey,
O emret fındık kabuğuna gireyim diyenler,
Her önüne geleni şapır şupur öpenler,
O gönül okşayıcı laf ebeleri
O herkesle incelik yarışına çıkanlar,
Akılsızla akıllıyı bir tutanlar.
Güldürürken düşündürmesiyle komedinin sınırlarını aşan Moliere diğer eserlerinden farklı olarak İnsandan Kaçan'da okuyucuyu daha çok düşündürmeyi ve sorgulatmayı amaçlamış. Yazar toplum ve birey arasındaki ilişkiyi derinlemesine işlerken Alceste karakteriyle sarayın yalancı kibarlıklarını, adalet düzenini de en sert şekilde eleştirmiştir.
İnsandan KaçanMolière · İş Bankası Kültür Yayınları · 20131,279 okunma