« Oysaki ömür; anne karnı ile toprak altındaki iki karanlık arasında yakılan bir kibrit alevi gibidir. Alev almasıyla sönmesi an meselesidir.»
Yaşarken derin bir uykuya dalmış bizlerin ölmeden önce uyanmasına vesile olan 'İnsanlar Uyurlar, Ölünce Uyanırlar' son dönemde okuduğum en etkileyici kitaplardan biriydi. Kitap, bazen bizim de sorguladığımız ama üzerine çok fazla düşünmediğimiz ya da işimize gelmediği için düşünmeyi ertelediğimiz pek çok konuyu bizim için sade ve anlaşılır bir dille bir araya getirmiş.
Yazar (Emre Dorman); bir nehir misali akıp giden yaşamın ardındaki ölüm gerçeğini, hayata geliş amacımızın gerçekte ne olduğunu, bu dünya için değil de ahiret dünyamız için neler yapabileceğimizi Goethe, Tolstoy, Montaigne gibi klasik yazarlardan; Yahya Kemal, Necip Fazıl, Yunus Emre gibi Türk şairlerden; Epiktetos, Seneca, Sokrates, Gazzali gibi ünlü filozoflardan ve Kur'an ayetlerinden örnekler vererek kendimizi yaşıyor sandığımız 'derin bir uykudan' uyandırmaya çalışıyor. Okurken size kaybetmeyip çok şey kazandıran kitaplardan. Herkesin okumasını tavsiye ederim!
