Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

İremnur

ne zaman şiir yazmak istediysem seni yazdım, senden öteye gidemedim. suçluyum, umutsuzIuğum hiç geçmeyecek. seni asIa bulamayacağım sanıyordum. rüya da olsa, yalan da olsa şimdi, seni buldum, artık bırakmayacağım. ve daha nice yıllar bütün yazdıklarım seni anlatacak. allah’a inandığım kadar sana da inanıyorum, inan.
Reklam
"Hiçbir şey her şeydir! Güçlenmek için köklerini önce hiçliğin derinlerine salmalı ve en yalnız halinle, yalnızlığınla baş başa kalmayı öğrenmelisin.
Sayfa 365Kitabı okudu
Zaman kırılamaz; o bizim en ağır yükümüzdür. Ve önümüzdeki en büyük iddia da o yüke rağmen yaşamaktır.
Sayfa 304Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Seni ben yaratmış olsaydım sana daha iyi bir sağlık bahşederdim ve bunun çok daha ötesinde çok değerli şeyler... belki biraz da bana karşı sevgi
Sayfa 236Kitabı okudu
Ben insanların arasına karışıp onların arasında yaşayamam. Benim sosyal becerilerim, güvenim, diğerlerine olan ilgim uzun zaman önde köreldi. Ben hep yalnızdım ve hep yalnız kalacağım. Bu kaderi kabul ediyorum.
Sayfa 198Kitabı okudu
Reklam
Hayatınıza yeterince derinden bakacak olursanız çaresizliği her yerde bulursunuz.
Sayfa 195Kitabı okudu
Hiç kimsenin tamamen başkaları için hiç bir şey yapmadığını anlayacaksınız. Tüm eylemler kişinin kendisine yöneliktir, tüm hizmetler kendisine hizmettir, tüm sevgiler kendisine olan sevgisidir.
Sayfa 153Kitabı okudu
"Aşırı yalnızlık stresi ortadan kaldırmaz, tersine kendisi stres kaynağıdır. Yalnızlık hastalıkları besler."
Sayfa 144Kitabı okudu
"Hayatımızda, çok yakın olup da hiçbir şeyin aramıza giremeyeceği bir zaman oldu, bizi sadece küçük bir köprü birbirimizden ayırıyordu. Sen tam üzerine basmak üzereyken sana sordum: ''Köprüyü aşarak yanıma mı gelmek istiyorsun?'' Sense daha fazla gelmek istemedin; sana tekrar aynı şeyi sorduğumda ise sessiz kaldın. O zamandan beri aramıza bizi birbirimizden uzaklaştıran, birbirimize yabancılaştıran dağlar, çağlayanlar ve daha neler girdi; artık bir araya gelmek istesek de gelemeyiz. Şimdi o küçük köprüyü düşündüğünde söyleyecek söz bulamıyor, hayretler içinde kalıyor, hıçkırıklara boğuluyorsun."
Sayfa 124Kitabı okudu
Beyinde bilincin ötesinde olan ama hep tetikte bekleyen ve her an bilinçli düşünce sahnesine çıkabilecek olan bir düşünce deposu olmalıydı.
Sayfa 109Kitabı okudu
Reklam
"Herkes kendi ölümünün sahibidir. Ayrıca herkes bunu kendi bildiği gibi yaşamalıdır. İnsanın hayatını onun elinden alma hakkımız olsa bile ölümünü elinden alma hakkımız asla yoktur. Bu onu rahatlatma filan değil, düpedüz zalimliktir!"
Sayfa 102Kitabı okudu
"Ümit mi? Ümit kötülüklerin en büyüğüdür!" Nietzsche haykırıyordu artık. "İnsanca, pek İnsanca adlı kitabımda, Pandora'nın kutusu açıldığında ve Zeus'un oraya yerleştirdiği kötülükler insanların dünyasına saçıldığında hiç kimsenin farkında olmadığı son bir kötülük kalacak; o da ümittir, demiştim. O zamandan bu yana insanlar o kutunun ve içindeki ümidin iyi bir şey olduğu yanılgısı içindeler. Ama Zeus'un insanın eziyet çekmeye devam etmesi arzusunu unutup gittik. Ümit kötülüklerin en büyüğüdür çünkü eziyeti uzatır."
Sayfa 102Kitabı okudu
"Mesele benim az güvenmiş olmam değil, çok fazla güvenmiş olmamdı. Yeniden güvenmeye hazır değilim, bunu уарamam."
"Günlerinizin çoğunu acılar çekerek geçirmek, bir yıl içinde yalnızca çok az bir süre sağlıklı olmak, insanın hayatının ağrı ve acılarla tükenmesi, çaresizlik içinde olmak, yaşamanın anlamı konusunda karamsarlığa kapılmaya yol açabilir."
Ben görevlerimi teke indirdim; benim görevim, özgürlüğümü sürdürmek. Evlilik ve beraberinde gelen sahiplenme ve kıskançlık duygular ruhu köleleştirir. Bu duygular benim üzerimde hiçbir zaman egemenlik kuramayacak. Umarım ne erkeklerin ne de kadınların, birbirlerinin zaaflarının tahakkümü altına girmeyeceği bir zaman gelir.
294 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.