Anne babası ayrılmış 17 yaşında genç kız, iyi bir lisede okumak için geldiği Ankara'da 3 yıldır babasıyla yalnız yaşamaktadır. Her gün yemek, temizlik, ütü yapmakta, yemeği pek beceremeyince aşağılanmakta, ütüye vakit bulamayınca azarlanmakta, "zaten görevi olan" bu işleri yapmaktan dolayı hemen hiçbir zaman takdir edilmemektedir. Lisenin son yılında iyi bir eğitimden vazgeçip annesinin yanına döndüğünde ise hiçbir şeye elini sürmeyen, kendi yapabileceği - yapması gereken - şeyleri dahi annesinin üzerine yıkan biri olmuştu. Güven ve bağlanmasının sarsıldığı, sorumluluk alışının ödüllendirilmek yerine cezalandırıldığı onlarca yaşantıya rağmen şu soru sorulmalıydı: Yani babanın sana davrandığı gibi (bir nesne, bir hizmetçi) annene davranmaya başladın öyle mi?
İnsan, en kolay, kendisini yaralayan silahı kuşanır. O silah ki bir kan davasının lanetini üzerinde taşır ve bir cesurun Hak namına "hakkından" vazgeçişine kadar öldürmeye devam eder.