Gazeteler “bugün hiç kötü haber yok!” diye manşet atsın istersiniz.
Haber bültenleri “bugün hep güzel haberler vereceğiz” diye söze başlasın.
Hayat, her gün bayram olsun istersiniz.
Ama olmaz işte!
“Ölüm, savaş, işgal, ekonomik çıkar, müdahale, ırkçılık, yokluk, esaret” kelimeleri önce kaleminizi kirletir.
Sonra mevsimlerinizi, şiirinizi, aklınızı, hayallerinizi, bildiklerinizi, umutlarınızı, yaşama isteğinizi kullanılamaz hale getirir.
…
Bir haber duyar telefona sarılır ve sevdiklerinizi ararsınız.
“Çok şükür iyisin!” dersiniz.
Ya iyi olmayanlar, ya tanımadığınız ölümler…
İşte onlar var ya, o ölümler,
Önce duru aklınızı vururlar.
Yaşama kaynağınız olan her şeyi…
Sonra şiirinizi, şarkılarınızı ve dualarınızı unuttururlar.
{nurdal durmuş}