Bazı topluluklarda ailenin şerefi bireylerin mutluluğunun ve iyiliğinin üstünde tutuldukça bu tür olaylar modern toplumun içinde kanser gibi büyüyecektir.
Benim öyle kolay lokma olmadığımı anlamalıydı. En büyük korkaklığım bundan seneler evveldi. Sünnetçiden kaçıp ağaca tırmanan bir çocuktum. İşe yaramadı. O günden sonra asla kaçmadım. Hep yüzleştim. Korkularımla, düşmanımla, cümle âlemle. Hata yaptığım oldu hemde ne vahim hatalar. Ama kaçmadım o yüzden geri çekilmedim, bakışlarımı kıpırdatmadım; gözlerimi, muhtemelen aynı kahrolası nedenlerle gözlerini bana dikmiş olan Memur Andrew’un gözlerinden ayırmadım.