Mabetler her çağda ziyaretçisiz kalmış. Tefekkür Sina'sı metruk bir manastır. Kimin için yaratacaksın? İnsanlar ışığa, hayata, sonsuza düşman. Aydınlanmak için yan, aydınlatmak için değil...
Cemi lMeriç
İnsanlar ışığa, hayata, sonsuza düşman.
Aydınlanmak için yan, aydınlatmak için değil. 
Cemil Meriç
İnsanlar ışığa, hayata, sonsuza düşman
Aydınlanmak için yan, aydınlatmak için değil
Cemil Meriç 
Bu Ülke
….. İçin Değil, … İçin Yan!
“Mabetler her çağda ziyaretçisiz kalmış. Tefekkür Sina’sı metruk bir manastır. Kimin için yaratacaksın? İnsanlar ışığa, hayata, sonsuza düşman. Aydınlanmak için yan, aydınlatmak için değil.”
( Cemil Meriç ; Bu Ülke ; 1000K’den)
🤔 Ne Düşünüyorum? 🤔
Öyle… “KENDİN üzerinde” uğraşmadan ya da kendini atlayarak başkalarını aydınlatmaya çalışmamalısın… Genelde ters teper, tepiyor… Hem “başkalarını kurtarma” hevesini bırakmak gerek, bu hissedildiğinde insanlar rahatsız olur çünkü kimse esasında başka bir insan tarafından kurtarılmak istemez, o kurtulmak ister ama kurtarılmak istemez. Bu rahatsız edici bir duygudur da değil mi? “Kurtarılmışlık” duygusunu taşımak da zordur zira. Belki “kurtarmak” duygusunu da taşımak zordur…
Diyalektik *
_Spinoza: Anlamak, sevmenin başlangıcıdır.
_Leonardo da Vinci: Anlamadığın bir şeyi, ne sever ne de nefret edersin.
_Marki de Sade: İnsanın anlamadığı ve bilmediği bir şeyden hoşlanmaması kadar doğal bir şey olamaz.
_Gazali: Bir şeyi sevecek ya da düşman olacaksan, onu bilmen gerekir.
_Freud: Sevmek için anlamaya gerek yok çünkü insan duygusal