“Alp Er Tunga Öldi mü?
Isız acun kaldı mı?
Özlek öçin aldı mı?
Emdi yürek yırtılur”
“”
“Alp Er Tunga ölmedi
O bir destan, yaşıyor
Kahpe tuzak kursa da
Erlik onu aşıyor!
Kötü fırsat gözetsin
Gizli tuzak uzatsın
Yiğidin adı ölmez
Onu çağlar taşıyor”
“Alp Er Tunga yaşıyor!”
Tengere Tardu Tigin ben. Akıp giden bozkırın ve zamanın özgür çocuğuydum! Girdiğim her yarışı kazandım. Yeriti olmadım. Evime hep tam çağında döndüm. Hiç sıçan deliğine girmedim. Ölüm parmaklarını yakama çok geçirdi, ölmedim. Ardımda acun da ısız kalmadı ama ödlek öcünü beni böyle kule iti yaparak aldı. İmdi yürek yırtılır mı? Onu da bilemem. Eşim yok, odum yok, ocağım yok. Kadın diye yoksul bir karavaş tanıdım. O da şimdi tek bir gece koynuna girdiği adamı unutmuş gitmiştir.