Ne yapmam ve hayatımı nasıl yaşamam gerektiğini bilemiyordum , kendimi kaybolmuş ve keyifsiz hissediyordum.
Sayfa 18Kitabı okudu
Mantıksal bir bilgide hayatın reddinden başka bir şey bulamayacağımı biliyordum. Lakin inançta da mantığın reddi şarttı ki, bu benim için hayatın reddinden çok daha imkansızdı. Mantıksal bilgiye göre hayat kötüydü ve insanlar bunu biliyordu. Yaşamak zorunda değiller fakat yaşadılar. Yaşamaya da devam ediyorlar. Tıpkı hayatın anlamsız ve kötü olduğunu bildiğim halde benim de uzun bir süre yaşadığım gibi. İnanca göre, hayatın anlamını anlamak için anlamın varlığının sebebi olan mantıktan uzaklaşmam gerekiyordu.
Lev Tolstoy
Sayfa 48Kitabı okuyor
Eğitimli, bilge kişilerinde belirttiği üzere mantıksal bilgi, hayatın anlamını reddediyordu,ama bu insanlar yığını anlamı mantıksal olmayan bilgilerle elde edebilmişti. Akıl dışı bilgi inançtı, inanç kabul edemeyeceğim tek şeydi.
Lev Tolstoy
Sayfa 48Kitabı okuyor
Yaşamak ve hayatın anlamını anlamak istiyorsam, bu anlamı kaybedip kendini yok etmek isteyenlerin arasında değil, ölü veya diri, bizim sınıfımızın olduğu kadar kendi hayatlarının yükünü de üstlenerek, kendilerine hayat yaratan milyonlarca insanlar arasında aramalıydım.
Lev Tolstoy
Sayfa 47Kitabı okuyor
Tüm insanlık hayatın anlamını biliyormuş gibi yaşadı ve yaşamaya da devam ediyor, zira insanlık yaşamın anlamını bilmeden yaşamaya devam edemez. Fakat ben hayatın bir anlamı olmadığını söylüyorum ve yaşayamıyorum.
Lev Tolstoy
Sayfa 44Kitabı okuyor
Cehalet, sürekli söylemekte olduğum şeyleri tekrar ediyordu. Ne zaman bir şey bilmiyor olsa, bilmediği şeyin aptalca olduğunu iddia ediyordu.
Lev Tolstoy
Sayfa 44Kitabı okuyor
Hayatın değersizliğini anlamak çok da zor değildi. Bu, en basit insanların bile uzun süredir anladığı bir şeydi.
Bu insanlar yine de yaşamışlardı, yaşamaya da devam ediyorlardı.
Hayatın gerçekliğinden hiç şüphe etmeden yaşamaya nasıl devam ediyorlardı?
Lev Tolstoy
Sayfa 44Kitabı okuyor
Kendime "Hayat saçma ve kötü, buna hiçbir şüphe yok" dedim. "Fakat bugüne kadar yaşadım, hala da yaşıyorum.
Tüm insanlık bugüne kadar yaşadı, yaşamaya da devam ediyor. Bu nasıl olabilir? İnsanlar ölebilirken neden yaşarlar?
Hayatın anlamsız ve kötü olduğunu anlayacak kadar dahi olanlar sadece Schopenhauer ve ben olabilir miyiz?"
Lev Tolstoy
Sayfa 43Kitabı okuyor
Eğer bir hayat olmasaydı, mantığım da olmazdı. Öyleyse mantık hayatın sonucudur. Hayat her şeydir. Mantık hayatın bir meyvesidir, yine de bu mantık hayatı reddediyor. Burada bir şeylerin yanlış olduğunu hissediyorum.
Lev Tolstoy
Sayfa 43Kitabı okuyor
Şimdi anlıyorum ki, eğer kendimi öldürmediysem, demek ki fikirlerimin yanlış olduğuna dair belli belirsiz bir düşünce besliyordum. Düşünce akışım ve bilginlerin fikirleri bana ne kadar ikna edici ve sorgulanamaz görünse de, bu fikirler hayatın anlamsızlığını doğrulasa da, hala harekete geçmemi önleyecek anlaşılması güç, şüphelerim vardı.
Lev Tolstoy
Sayfa 43Kitabı okuyor
"Eğer ulaşabileceğim bir yerde benim için daha iyi olan bir durum varsa, neden kendimi bu duruma teslim etmeyeyim?
Lev Tolstoy
"
Sayfa 42Kitabı okuyor
"Bugün değilse bile bir gün mutlaka hayatın getirdiği bu zevkleri yok edecek olan hastalığın, yaşlılığın, ölümün kaçınılmazlığı.
Lev Tolstoy
"
Sayfa 41Kitabı okuyor
"Bildiğimiz şeyleri bilmekten vazgeçemeyeceğimiz için onlardan öğrenebileceğim hiçbir şey yoktu.
Lev Tolstoy
"
Sayfa 40Kitabı okuyor
"
Cehalet, hayatın kötü ve anlamsız olduğunu anlamakta başarısız olmaktan ibaretti."
Lev Tolstoy
"
Sayfa 40Kitabı okuyor