“Düzensizlik zamanlarında vardım şehirlere,
Açlığın hüküm sürdüğü zamanlarda.
İsyan zamanlarında karıştım arasına insanların
Ve onlarla birlikte isyan ettim.
Böyle geçti,
Yeryüzünde bana bahşedilen zaman.”
Bertolt Brecht
—Bana neden bunu anlatıyorsun ?
—Ölümden korkmadığımı bil diye, her şey bir gün sona erecek diye yaşamıyorum.Öyle anlar vardır ki tek yapman gereken radikal bir adım atmak, olağanüstü bir fedakarlıkta bulunmaktır, bunu kabul edebilirim. Ancak senin bu kuyu gibi bir çölde büyüdüğünü görmeye dayanamam. Sırf medeniyetin kayıtsızlığı yüzünden huzur bulmadan ölünecek bir yerde, tarlaları hiç yeşertmeyecek bir çiçek gibi içinde çürüyecek bir mezarlık. Senin öleceğini düşünmek dünyayı ufacık yapıyor.”