"bir saat uzak kalsam canımdan, sanki bir yıl gibi gelir."
Son mektubunda ise şubat'ın 349 çektiğini belirtiyor Ivanov.
Hepimiz bu mecrada biraz şeyiz, Gogol’un Aksentiv İvanov Poprişçin karakteriyiz.
çehov'un ivanov oyunundaki saşa bana yalnızız romanındaki selmin'in ahvalini anımsattı: ''aşk mücadelesi değil mücadele aşkı içindesin''
GOGOL KAMPI
“Gogol dedik çıktık yola
Don Kişot’la kurduk oba
Palto’suyla Burun’uyla
Sen ne büyük adamsın Gogol Amca”
Merih B.
“Burnumuzun ucunu görecek durumda değilken, burnumuzun dikine giderek, Rus edebiyatına burnumuzu sokalım dedik. 'Büyük Burnu', pardon
Aşk
İki ağaç gövdesiyiz biz, aynı yıldırımın yaktığı
İki aleviz, gece yarısı ormanında.
İki göktaşıyız, kayan, karanlıkta;
İki çatallı bir okuz, aynı yazgının fırlattığı.
Tek bir elin dizginlediği iki atız
Mahmuzunu tek bir elin vurduğu:
Bir çift gözüz biz, aynı bakışla dolu,
Aynı düşün, titreyen iki kanadıyız.
Bir çift acılı gölgeyiz;
O eski güzelliğin uyuduğu
Tanrısal mezarın mermeri üstünde.
İkimiz tek bir Sfenkiz kendimize
Aynı gizin, iki sesli ağzıyız biz,
Aynı çarmıhın iki kolu.
Vyaçeslav İvanov
Türkçesi: Ataol Behramoğlu
İşin şaşılacak yanı; sağlıklı, güçlü, neşeli
erkekler ilginizi çekmiyor da, kim baş aşağı yuvarlanıyorsa onun boynuna sarılıyorsunuz. Acaba güçlü bir adamın kadını olmak, göz yaşartıcı bir zavallının hastabakıcısı olmaktan daha mı kötü?
İvanov, Anton Çehov