Şöyle bir sağıma soluma baktım da...
Büyükşehirler ne kadar da değişti..
İnsanların koşturmacaları,
Sohbet etmeyi unutmaları,
Çocukların aile kavramı olmadan başı boş büyüyüşleri,
Kapıda çocuk sesi duymuyorum ama parkta el ele dolaşan veya uygunsuz görüntülerde gençlik görüyorum.
Bakıyorum sabah üniversiteye giderken küçücük çocukların elinde sigara,
Ya da sahil kenarında küçücük çocukların elinde alkol...
Hem bir gençlik hem bir dünya yok oluyor.
Yeşil alanların, oksijenlerin, yok edilip, binalar dikilmesi,
Parkların, aile bahçelerinin yok oluşu,
Teknolojinin ve doğanın yok oluşu diyebilirim.
Sanki dünyayı nasıl daha iyi hale getirebiliriz diye değil de nasıl daha kötü hale getirebiliriz diye bir çaba var gibi.