çünkü
kolay zaferlerden başı dönenlerin ve
her şeyi bir anda çok sevenlerin, her şeyi bir anda yok sevenlerin arasında
bir gün yanımızda birbirimiz olmadan öleceğiz
benim en güzel mesleğimdir seni sevmek.
balkonda
kendiliğinden sönmüş bir sigaranın yanında buldular beni
senin hatrına uçarken kuşlar
hem üşenmiş hem vakti geçmiş göç mevsiminin
dudaklarından aşağı süzülüyordu yâr üstüne yâr sevmek
Bülent Parlak
İzdiham 52
Kendi içindeki ışığı kaybeden biri karanlıkta kalmaya mahkumdu çünkü. Hep bir ışık aradım. Kandil de yaksam, güneşi de yutsam o ışığı bulamadım. Kendi gölgemi takip etmem gerekiyordu ama ışığımı bulamayınca ne yer, ne yön hiçbir şey yoktu.