Burada sizin soluduğunuz havayı solumak istiyorum. Kitap, tablo dolu, kısık sesle konuşulan, herkesin, hatta fikirlerin de saf olduğu havayı.
Bakmayı severim, daha da fazla şey görmek isterim. Farklı şeyler görmek isterim.
Haritasız ve dümensiz kalmış, gideceği limanı olmayan bir gemiydi. Kendini akıntıya bırakıp sürüklenmek, en azından hareket etmek, hayatta kalmak demekti ki içini acıtan şey de zaten buydu; yaşamak.
Seni kazanan biri, herkesi kazanabilir.
Meğerki bir alakası varmış Martin..
Aşkın akılla alakası yoktu. İnsanın aşık olduğu kadının mantıklı düşünüp düşünmemesi önemli değildi. Aşk, aklın üzerindeydi.
“Seni kitap okuyan insanlarla tanıştıracağım. Hayat, ancak böyle insanlarla bir araya geliyorsan yaşanmaya değer.”
Sayfa 360Kitabı okuyor
Kendimi bildim bileli uykularım benim için bir korku dönemiydi. Mutluluk nadiren rüyalarımı renklendirirdi.
Sayfa 2Kitabı okuyor
Aslına bakılırsa heyecan ve duygu denen şey çoktandır terk etmişti onu. Acı da hissetmiyordu artık.
Sayfa 52 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Mutluluğu sadece gündüzleri bir nebze olsun tadabiliyordum. Gecelerimse korkunun egemenliği altındaydı...
Sayfa 1Kitabı okuyor
Hayat böyleydi işte! Ne kadar boş, ne kadar kısaydı...
Sayfa 47 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Eğer yaşam onun için daha büyük bir anlam taşıyorsa, o zaman yaşamdan daha büyük şeyler istemeliydi.”
Ölüm döşeğinde yatan insanlar sıralarının gelip gelmediğini herkesten daha iyi kendileri bilirler.
Sayfa 14 - Beyan YayınlarıKitabı okuyor
"Bir zamanlar öylesine saftım ki; yüksek mevkilerde oturan, iyi evlerde yaşayan, öğrenim görmüş ve bankalarda hesapları olan insanları saygı değer kimseler sanırdım."
Martin Eden / Jack London