Selamlar
Bugün sizlere çok çok severek okuduğum bir kitabın yorumu ile geldim. Yeni kalemler keşfetmeyi sevdiğimi söylemiştim daha önceden ve Ahmet Karcılılar'da o kalemlerden biri. Türk yazarların polisiyede bu denli gelişim göstermesi beni çok mutlu etse de kıyıda köşede kalmış olması epey üzüyor. Bu kitap çok güzel yerleri hakediyor bence.
Her zaman kitabın giriş cümlesi devamında olacaklar için heyecanlandırmıştır beni "Artık bu sırrın benimle yitip gitmesini göze alamam" diye başlıyor kitap. Hemen hangi sır acaba diye sorgulamaya başladım. Merakla çevirdim her sayfayı. Anlatımı baştan sona yordu beni doğru söylemek gerekirse. Çok ince detayları bile kaleme almış yazarımız ama sonuç için en doğru yöntem buymuş kitabı bitirince anladım.
Kısaca kitabın konusuna değinmek istiyorum. Nedim Elermiş, cinayet büro Başkomiser'idir. Ünlü bir ressamın evinde ölü bulunması ile göreve çıkar. Ressam, küvetin içinde kendini bıçaklamıştır. Tıpkı üniversitede ödev olarak araştırdığı, Ressam Jacques-Louis David'in tablosundaki Marat'nın gibi... Bundan sonrası tam bir muamma içerisinde devam eder. Spoiler vermemek adına yazamıyorum çünkü ne söylesem kitabın kilit noktalarını da açıklayacakmışım gibi hissediyorum.
Siz de benim gibi yeni kitaplar keşfetmeyi seviyorsanız mutlaka ama mutlaka bu kitaba bir şans vermelisiniz. #bitigenyorumtavsiyesi dir.
Not: Jean-Paul Marat'nın
hikayesini de okumanızı çok isterim.
Victor Hugo 
Doksan Üç
