& Zaman geçtikçe birlikte yaşarken ve genetik değişimler olurken,vicdanimizı giderek damarlarimizda dolaşan kanın rengine ve gözyaslarimizin tuzuna buladik,bu da yetmiyormuş gibi,gözlerimizi içimizi gören birer aynaya dönüştürdük,sonuçta gözlerimiz agzimizla inkar etmeye çalıştığımız şeyleri çoğu zaman hiç çekincesiz gözler önüne serer hale geldi.
&. Üzüntü ile sevinç su ile yağ gibi değildir,birbirine karışabilir.
&. Kavga da her zaman için az çok bir tür körlüktür.
&. Göz belki de insan bedeninin içinde hala bir ruh barındıran tek kısımdır.
&. Nasıl ki cüppe giymekle keşiş olunmuyorsa,eline asa almakla da kral olunmaz.
&. Aslında körlük,umudun tükendiği bu dünyada yaşamaktı.
&. Verilen sözler her zaman tutulmaz,bazen zayıfligimiz,bazen de hiç hesaba katmadigimiz yüce bir güç yaptırır bunu bize.
&. Hayvanlarda insanlar gibi sonunda her şeye alisiyorlar.
&. Asıl zor olan insanlarla beraber yaşamak değil onları anlamak.