“Kimlik sorunları ve yeni Nijerya edebiyatı hakkında konuşacağını sanıyordum,” der Cornelia, “o da ne demek oluyorsa.”
“O konuda sana katılıyorum,” der Jude, “yeni Nijerya edebiyatı diye bir şeyin varlığından emin değilim. Nijerya edebiyatı var mı, onu bile bilmiyorum.”
“Ya da Nijerya diye bir yer var mı?”
“Kesinlikle, Nijerya diye bir yer var mı, bilmiyorum.”
Sayfa 53Kitabı okudu
Haha
Kendimi Thomas Hardy'nin romanındaki, bilimadamı olma hayalleri kuran, taş ustası Jude Fawley gibi hissediyordum, ama kendimi asmamaya gayet kararlıydım.
Korkusunu yenmek isteyen bir çocuğun,karanlıkta kendi kendine konuşması gibi yazıyorum.
Sayfa 9
"iyileşeceksin." derdi ana, jude da başını sallardı çünkü iyileşmezse hayatının nasıl olacağını hayal dâhi edemiyordu.
Sayfa 123Kitabı yarım bıraktı
But every night, Jude haunted him. The coils of her hair. The calluses on her finger. An absent bite of her lip. It was too much, the way he thought about her. He knew it was too much, but he couldn't stop.
It disgusted him that he couldn't stop.
"𝑀𝑢𝑡𝑙𝑢 𝑚𝑢𝑠𝑢𝑛?"diye sordu bir kere Jude'a.
"𝑀𝑢𝑡𝑙𝑢𝑙𝑢𝑘 𝑏𝑎𝑛𝑎 𝑔𝑜̈𝑟𝑒 𝑑𝑒𝑔̆𝑖𝑙 𝑔𝑎𝑙𝑖𝑏𝑎," dedi Jude.
"𝐴𝑚𝑎 𝑡𝑎𝑚 𝑠𝑎𝑛𝑎 𝑔𝑜̈𝑟𝑒 𝑊𝑖𝑙𝑙𝑒𝑚."
Sayfa 272Kitabı okudu
Thomas Hardy-Asi Kalpler
