Aslı Erdoğan’ın Kırmızı Pelerinli Kent romanındaki satırlarını anımsadım: “Yalnızca tek şey adına güvenli suları terk eder, kendi köklerimiz keseriz. Âdem’in, uğuruna ölümsüzlüğü teptiği tek şey adına: Bilinmeyen.“ ben de en arzuladığım bilinmeyene kendimi teslim etmeye hazırdım, Güney Amerika perdesi bir gün sonra açılıyordu.