Bak şimdi, insanlar kendilerini hayatlarında birinin olması gerektiğine şartlandırmışlar. Yok yani illa birini sevip, biri tarafından sevilmek istiyorlar. Bak bana rahatım, yazıyorum ama ne kimseyi seviyorum ne de kimsenin beni sevmesini istiyorum. Mesela erkekler bir kafeye gidiyor gözler fıldır fıldır, çünkü kafada "Benim burada kız ayarlamam gerek" düşüncesi var. Ya da kadınlar "şu çocuk çok tatlı, çaktırmadan baksana bana mı bakıyor" diyorlar kendi aralarında. Bir nevi yapay bir aşk oluşturuyorlar kendilerine sonra karşılık bulamayınca kendi oluşturdukları aşkın acısını çekiyorlar. Diyeceğim şu ki, kendinizi şartlandırmayın. Ben size garanti veriyorum bir gün istemesenizde çok sevip çok sevileceksiniz hemde kendiliğinden olacak her şey. Öyle şekilden şekile girmenize de gerek kalmayacak.