Şimdi durup net bir şekilde ne söylemediğimi söylemem gerekiyor. Bir yazarın çocukları olmalıdır demiyorum. Bir ana ya da babanın yazar olması gerekir demiyorum. Herhangi bir kadının kitap yazması ya da çocuk doğurması gerektiğini söylemiyorum. Anne olmak, bir kadının yapabileceği şeylerden biri tıpkı yazar olmak gibi. Bir ayrıcalık, bir yükümlülük ya da bir yazgı değil.
Balıkçı Kadının Kızı öyküsündenKitabı okudu
Şimdi durup net bir şekilde ne söylemediğimi söylemem gerekiyor. Bir yazarın çocukları olmalıdır demiyorum. Bir ana ya da babanın yazar olması gerekir demiyorum. Herhangi bir kadının kitap yazması ya da çocuk doğurması gerektiğini söylemiyorum. Anne olmak, bir kadının yapabileceği şeylerden biri tıpkı yazar olmak gibi. Bir ayrıcalık, bir yükümlülük ya da bir yazgı değil
‘’Üçlemede daha usulüne uygun yabancı dil örnekleri de var; En Uzak Sahil'de Yaradılış Dili'nde birçok tam cümle var, çünkü ejderhalar başka dil konuşmuyorlar. Bunlarda (korkutucu) yazılışlarıyla filan, olduğu gibi içime doğdu, ben de fazla sorgulamadan yazdım. Hardca ya da Gerçek Dil'de bir sözlük yazmaya kalkışmanın yararı yok; kitaplarda yeterli malzeme bulunmuyor. Tolkien'dan biraz farklı bir yol tuttum yani; o Yüzüklerin Efendisi'ni bir bakıma icat ettiği dilleri konuşacak birileri olsun diye yazmıştı. Harika bir şey bu, hiç gem vurulmamış Yaratıcı Ruh - dili ete kemiğe büründürüyor. Ama ne de olsa Tolkien büyük bir yaratıcı olduğu kadar bir dilbilim uzmanıydı da.’’
‘’Ama ekonomik ayrımcılık, her zamanki gibi esas sorunun yalnızca bir yanıdır: bir önyargının yansımasıdır. Asıl sorun para değil, yetişkin şovenizm domuzluğu.
"Çocuk kitapları yazıyorsunuz, değil mi?"
Evet Annecim.
"Kitaplarınızı çok beğeniyorum - gerçek kitaplarınızı yani; çocuk kitaplarınızı okumadım tabii!"
Tabii Babacım.
"Arada bir de basit şeyler yazmak rahatlatıcı olmalı."
Tabii basittir çocuklar için yazmak. Onları yetiştirmek kadar basit.’’
‘’Amerikalıların ejderhalardan neden korktuğunu anlamaya çalışırken gördüm ki, birçok Amerikalı sadece fantaziye değil, kurmacaya da karşı. Biz Amerikalılar hayal ürünü olana şüpheli veya aşağılık bir şey olarak bakmak eğilimindeyiz. "Karım roman okur. Benim vaktim yok."
"Gençken o bilimkurgu denilen zamazingoyu okurdum, şimdi okumuyorum tabii." "Peri masalları çocuk işi. Ben gerçek bir dünyada yaşıyorum."
Konuşan kim? Kim büyük bir özgüvenle, Savaş ve Barış'ı, Zaman Makinesi'ni, Bir Yaz Gecesi Rüyası'nı kapı dışarı ediyor? Korkarım sokaktaki adam -çok çalışan, otuzun üstündeki Amerikalı erkek- bu ülkeyi yönetenler yani.’’
‘’Halk masallarında bu kuralın tuhaf bir çevrilişi, bir tür nihai sır vardır. Yardım eden hayvan –çoğunlukla bir at ya da kurttur bu- kahramana der ki: "Benim yardımımla şunu, şunu yaptıktan sonra beni öldürüp kafamı keseceksin." Ve kahraman, hayvan rehberine o kadar güvenmelidir ki, bunu isteyerek yapmalıdır. Görünen o ki, bunun anlamı şudur: Hayvan güdülerinizi yeterince izledikten sonra, onları kurban etmelisiniz ki gerçek benlik, eksiksiz kişi, hayvanın gövdesinden çıkarak yeniden doğabilsin. Von Franz'ın açıklaması bu, ve oldukça da adil görünüyor; birçok masalda karşıma çıkan ve beni şaşırtan bu tuhaf bölümlere bir açıklama bulmuş olmak bile beni sevindiriyor. Ancak her şeyin bundan ibaret olduğunu sanmıyorum, hiçbir Jung'cu da bunu iddia etmez zaten. Ne akılcı düşünce ne de akılcı etik, hayal eden zihnin bu derin ve garip düzeylerini "açıklayamaz". Bir masalı yalnızca okurken bile, günışığı inançlarımızı bir yana bırakmamız, ve karanlık figürlerin sessizlik içinde rehberimiz olmasına izin vermemiz gerekir; ve geri döndüğümüzde, nerede olduğumuzu tarif etmemiz çok güç olabilir.’’
Biz, tekil kişiler olarak, ruh olarak birer birer yaşarız. Kişi, tek bir kişi olarak. Ortaklık, umut edebileceğimiz en iyi şeydir, ve ortaklık çoğu kişi için dokunmak demektir: Elinizin bir başkasının eline dokunuşu, birlikte yapılan iş, birlikte çekilen kızak, birlikte edilen dans, beraber dünyaya getirilen çocuk. Biz sadece tek bir vücuda ve iki ele sahibiz. Bir çember oluşturabiliriz, ama bir çember olamayız.
"Fizikten astronomiye, tarihten psikolojiye, bilim bu açık evreni verdi bize: Basit ve sabit bir hiyerarşi değil, zamanın içinde muazzam karmaşık bir süreç olan bir kozmos. İnsanöncesi geçmişten akılalmaz bugüne, ve buradan da korkunç ve umutlu geleceğe kadar tüm kapılar ardına kadar açık. Tüm bağlantılar mümkün. Tüm seçenekler ihtimal dahilinde. Rahat ve güven verici bir yer değil bu. Çok büyük, çok cereyanlı bir ev. Ama bizim evimiz.
Ve bu hangar gibi büyük, cereyanlı evde yaşamayı, rahat etmeyi, bodrumdan tavan arasına kadar her basamağında oyunlar oynamayı başaran çağdaş edebiyat türü de, bilimkurgu galiba."
"Birçoklarımız için özgürlük, aşktan daha iyi bir koca."
Sayfa 97 - Metis Yayınları, 5. Basım, Mart 2011, Hazırlayanlar: Deniz Erksan, Bülent Somay, Müge Gürsoy SökmenKitabı okudu
Katil budur: Erkeğin, kadının kendi hizmetine, onun için, onun bedenini, onun rahatını, onun çocuklarını beslemeye yönelik olmadan yaptığı herhangi bir şeye karşı genellikle duyduğu, duyması mazur görülen, duyması öğretilen öldürücü kin, haset, kıskançlık, garez. Bu kine karşı çıkmaya çalışan kadın, inayetin lanete dönüştüğünü görür: ya isyan edip bunu tek başına sürdürmeli ya da çaresizlik içinde sessiz kalmalıdır.
Sayfa 113 - Metis Yayınları, 5. Basım, Mart 2011, Hazırlayanlar: Deniz Erksan, Bülent Somay, Müge Gürsoy SökmenKitabı okudu