yer altımızdam kayar, gök üstümüzden gider, şu tabiatın tek hakikatı harekettir. o vakit insan, bir hasım gibi zaman karşısında müteyakkız olmalı, mekânın da ruhunun içinde hapsolduğu bedeninin de çıpası tarayan bir sandal gibi gece koyduğu yerde durmayacağını bilmelidir.
Sayfa 9
hiç evinden çıkmamış bir insan bir yere gitmemiş olduğunu iddia edebilir mi? bu yalana kendini inandırsa bile saçında sakalında aklarla karşısında durduğu isli ayna ona istihzayla gülümseyecektir.
Sayfa 9
arenalarda gladyatörlerle boğuşan insanoğlu dikkat süresi beş saniyenin üstünde reels seyretmeyi kaldıramayan ucubelere evrimleşmişken şimdi değil de ne zaman?
Sayfa 8 - bir galip yerel seçim panaroması
düşünüyorsun...
...düşünmenin yazgısının yalnızlık olduğunu bilerek...
bakıyorsun...
...gözlerinle dışarıya, zihninle içine...
görüyorsun...
...olan biteni, hatta hiç olmayacakmış gibileri...
arıyorsun...
...bir ruh, kendine, kendin için...
buluyorsun...
...tutunuyorsun ona, ha gayret bu kez senin, bu kez sensin...
oluyor...
...yine olacakmış gibi, olmuyor.
diyor...
...yüzüne açık açık, 'serbest bırakmadıkça, beni tutamazsın.'
anlatıyor...
...anlıyor ya da anladığını sanıyorsun...
yaşıyorsun...
...gerçeği bulmak için bir rüyanın içinde.
Sayfa 4
çok güldüğümüzde başımıza bir şey gelmedinden korkarak bir nevi vicdan azabıyla sınanırız. bunun asıl sebebi toplumun mutluluğumuzdan hasede kapılması korkusudur. güldükçe, arka planda, çok eğlendiğimi görenler haset ederse neşe ve mutluluğum nazara gelir korkusu yükselir. öte yandan kontrolsüz neşemizin ilahi bir alınganlığa yok açacağı endişesi de yatar gerilerde bir yerlerde. ve bu bize atalardan devrolunan arkaik bir endişedir. eğer çok gülersem, ilahi bir güç ya da güçleri dünyadaki ömrünün haddinden fazla iyi geçtiği konusunda şüpheye düşebilir bu yolla felaketleri çağırabilirim diye düşünürüz bilinçaltında. oysa bilim bize gülmenin hem ruh hem de beden sağlığı açısından eşsiz faydalarını anlatır. dolayısıyla arkaik endişeleri gelecek kuşaklara taşımanın pek de bir yararı olmadığını söyleyerek makaraları koyverebiliriz.
Sayfa 3
herkesi ağlatabilirsiniz ama herkesi güldürmek öyle kolay değildir. bunun için gayret gereklidir.
Sayfa 3
çok güldüğümüzde başımıza bir şey gelmesinden korkarak bir nevi vicdan azabıyla sınanırız. bunun asıl sebebi toplumun mutluluğumuzdan hasede kapılması korkusudur.
Sayfa 3
Yalnızca şiir düşünüyorum.
Biraz da tembellik denebilir,
ama şiirden başka hiçbir yazı biçimi
beni ilgilendirmiyor artık..
Sayfa 21Kitabı okudu
Nereden geliyor, nereye gidiyorduk,
neydi bizi insan yapan,
ateş neydi, su, toprak, hava neydi?
Sayfa 19Kitabı okudu
Seni sevmeyi dünyanın en güzel şiiri yapacağım..
Yemeklerden kahvelere, teknolojik aletlerden sevgililere kadar her şey çakmaydı.
İnsanın bir olmak istediği varsa bir de olabildiği vardı, kendinden arda kalanlar tıkamıştı kalbini.
Yaşamak zoraki bir yolculuktur, önce bunu kabul etmek sonra buna malik olmak gerekir. Direksiyon varsa da fren sende değildir.
Devrin maşallahı var, adonis gibi oldu kasları, her sabah sporunu yapıyor, sağlıklı yiyor, zindelik için varını yoğunu harcıyor, gel gör ki bir tek fikir yok kafasında.
"Yanında yörende gördüğün tertemiz insanlar, kendi günahlarını, sende temize çektiği için böylesine kirli görünmektesin."
Sayfa 29Kitabı okudu