Alain de Botton yine bildiğimiz gibi. Günlük yaşamdaki meseleleri felsefeyle harmanlayıp yormadan, sade bir anlatımla yorumluyor. Yazarı tanıdığımdan beri dediğim tek şey, klasik kişisel gelişim kitapları okuyacağınıza Alain de Botton okuyun.
Kitaba gelirsek; bir çift üzerinden aşk konulu bir teması var ama klasik aşk romanlarındaki olay örgüsü yok. Yazar daha çok ilişkilerdeki belli başlı sorunları, çatışmaları önce çift üzerinden hatta daha çok kadın karakter üzerinden anlatıyor. Kadın karakter üzerinden anlatması hep ona hak veriyor olarak algılanmasın. Kitapta sevdiğim yanlardan biri de bu; kimi zaman erkek kimi zaman kadın düşüncelerinde haklı, tek bir karakterin kesin haklılığı olarak işlenmiyor. Daha sonra anlatılan sorunları, konuları kişilerin psikolojik yönlerine de değinerek felsefeyle birleştiriyor. Bu şekilde anlatınca iletişim, psikoloji, felsefe iç içe olunca yoğun ve karışık olcakmış gibi geliyor ama çok kolay okunup anlaşılıyor.
Şu zamana kadar okuduğum kitaplarında beni hiç hüsrana uğratmayan bir yazar Alain de Botton. Felsefe okurken de kafası dinlenir mi insanın? Valla benim Alain de Botton okurken kafam dinleniyor.
