birilerinin yardımına ihtiyacım vardı ama bana yardım etmeye çalışan herkesten de nefret ediyordum. emin olduğum tek şey vardı, gittikçe ölüme yaklaşıyordum.
allah korusun, ya ölmeye değil de üremeye karar verseydim! neyse ki aklım hâlâ başımda, sahneye girmem gereken yerleri ayarlayamadım ama çıkmam gereken yeri biliyorum.
kanat'ın trajedisi burada galiba: kendi bağımlılığıyla ilgili çok berrak bir bilince sahip. ve bir yandan bu bilinci yansıtırken bir yandan da bağımlılığından vazgeçemiyor.