Savaşlar süregeldiğine göre etik düşünceler başarılı olamamış demektir.
HARUN TEPE - Kant Etiği ve Barış Düşüncesi
Sayfa 70
sürekli barışa giden yol...
Kant, sürekli barışa giden yolun yalnızca bireylerin “iyi istemeleri”yle ya da ahlaklı eylemleriyle gerçekleşemeyeceğini, bunun gerçekleşmesi için toplumsal düzeyde bir örgütlenmenin gerekli olduğunu düşünür.
HARUN TEPE - Kant Etiği ve Barış Düşüncesi
"çatışmasızlık" için harika tespit...
Özgür eyleyen kişilerden -ki bu ahlaklı eyleyen kişiler demektir- oluşan bir toplum, çatışma ve savaşların da ortadan kalktığı bir toplum olurdu.
HARUN TEPE - Kant Etiği ve Barış Düşüncesi
Sayfa 68
Yalnız ahlaklı ve özgür eylemler barışa giden bir dünyanın kapısını aralayabilir.
Kant Etiği ve Barış Düşüncesi – HARUN TEPE
Sayfa 67
İnsan ben sevgisi ile eylemde bulunabileceği gibi, pratik buyruğa göre de eylemde bulunabilir. Kendisinde bir olanak olarak taşıdığı saf pratik aklın belirlenimlerine göre isteyebileceği gibi, çıkarlarını merkeze alarak da isteyebilir. Her iki türden isteme ve eyleme olanağı insandadır, ama yalnız birincisi insan olmayı koruyup yüceltebilir. İnsanı değerli kılan da kendisinde taşıdığı bu ahlaklılık olanağıdır.
Kant Etiği ve Barış Düşüncesi – HARUN TEPE
Sayfa 67
“İçinde gizlenmiş yeni bir savaş unsuru bulunan hiçbir antlaşma bir barış antlaşması olamaz.”
Kant Etiği ve Barış Düşüncesi – HARUN TEPE
[Galiba Kant’'ın “Sürekli (Ebedî) Barış Üstüne Felsefî Bir Deneme” yazısından aktarıyor, ayırt edemedim.]
Sayfa 64
“Bütün ahlak yasalarının yüce mahkemesi olan akıl, savaşı hukuksal bir yol olarak kullanmayı şiddetle lanetler. [çünkü savaş ve elde edilirse zafer, davanın haklı olduğunu herhangi bir biçimde kanıtlamaz]; barış halini de mutlak bir yükümlülük olarak tanır."
Immanuel Kant
“Sürekli (Ebedî) Barış Üstüne Felsefî Bir Deneme”
Kant Etiği ve Barış Düşüncesi – HARUN TEPE
Sayfa 64
Savaşın kötüğünün sebebi...
“Savaş, yok ettiğinden daha çok kötü insan yetiştirdiği için bir yıkımdır.”
Eski bir Yunanlıdan aktaran: Immanuel Kant
“Sürekli (Ebedî) Barış Üstüne Felsefî Bir Deneme”
Kant Etiği ve Barış Düşüncesi – HARUN TEPE
Sayfa 64
Kant Etiği
İnsanda insanları çatışmalara götürebilecek olan çıkarlara ve ahlâklara rağmen, “çoğulluğa” rağmen, bireysel veya grupsal çıkarlardan, bunların çoğulluğundan bağımsız, önce insanı amaç görerek isteyebilme ve edebilme özelliğinin bulunduğu, insanı amaç görerek, çıkardan (“çoğul” şekilde görünürleşen doğa nedenselliğinden) bağımsız isteyebilme ve eyleyebilmenin olmadığı yerde, “insanın iki dünyanın yurttaşı” yahut iki tür nedenselliğin muhatabı olarak görülmediği yerde, felsefî bir disiplin olarak Etikten söz bile edilemeyeceği Kant Etiğinin temel kabullerindendir.
ABDULLAH KAYGI
(Kesin Buyruğu Doğru Anlamak)
Sayfa 36