Ama yalvarırım söyle bana, hayatın anlamı nedir?” “Bu çok zor bir soru. Cevabı kendiniz veremiyor musunuz?” “Hayır, çünkü onu bizzat keşfetmezsen hiçbir değeri yok. Peki, sence dünyada olma amacın ne?” Philip bunu kendine hiç sormamıştı, cevap vermeden önce bir an düşündü. “Ah, bilmiyorum: Herhalde insanın görevini yapması, becerilerini olabilecek
Sayfa 266Kitabı okudu
I. Kant'ın ödev etiği gibi
Ne olursa olsun, biz yine de sormalıyız kendi kendimize: "Ya herkes de bizim gibi yaparsa sonu nice olur?"
Kant’a göre, az ya da çok daima patolojik olan “normal” günlük eylemlerimizdir. Eylemlerimizi harekete geçiren bir şey - bizi ileriye sürmeye ya da arkadan itmeye hizmet eden - olduğunda patolojik biçimde hareket ederiz. Bu zorlayıcı güç için Kant Triebfeder, “dürtü” ya da “teşvik” genel terimini kullanır. En temel ihtiyaçtan en yüceltilmiş ve soyut fikré kadar her ne olursa olsun her şey böylesi zorlayıcı bir güce hizmet edebilir; bu kavramın genişlemesi bu şekliyle “normallik”
dünyasıdır. Bu nedenle patolojiğe alternatif normal olamaz; alternatif, daha ziyade, özgürlük, özerklik ve biçimsel iradî kararlılık gibi kavramları içine alır.
Sayfa 21
Nietzsche'nin İyinin ve Kötünün Ötesinde'ki felsefi keşiflerinin özü Kant'ın aydınlanma düsturunda başarıyla ifade edilir: "Sapere Aude!" Bilge olmaya cüret edin! Fakat Nietzsche filozofun ne bildiği konusunda Kant'tan ayrılır. Nietzsche'ye göre felsefe cesarete dayanır, çünkü filozofun gün ışığına çıkardığı ve onu özgürleştiren hakikatler çirkin ve ölümcüldür. Cesaret, İyinin ve Kötünün Ötesinde'ki ahlâki erdemlerin zirvesidir ve hakikati sevmek de örnek bir cesurca davranıştır. İyinin ve Kötünün Ötesinde'nin kapsamlı argümanını kavramanın bir yolu, Nietzsche'nin felsefeyi kahraman-bireyselciliğin en yüce şekli olarak görerek, kahraman-bireye düzülen romantik övgüyle, filozofun Platoncu anlamda yüceltilmesini birleştirdiğini düşünmektir.
Sayfa 325 - Ayrıntı Yayınları - Çeviri: Ertürk Demirel •Bilme Etiği: İyinin ve Kötünün ÖtesindeKitabı okudu
Kant'ın ödev etiği dinî etikten sadece iki noktada farklılık gösterir. Bunlardan birincisi, dini etiğin insandan Tanrı tarafından gönderilen evrensel ahlak yasasına tam bir teslimiyetle itaat etmesini istediği yerde, Kant'ın etiğinin temel kavramı özgürlüktür. ikinci olarak evrensel ahlak yasasının kaynağının dini etikte Tanrı olduğu yerde, Kant'ın seküler ödev etiğinde ahlak yasası insandan türetilir.
