🎔
“Babalar ölmez, sadece evlatlarını uzaktan izler...”
🎔
Bir insanı severken, en yakının olarak değil, en uzağın gibi göreceksin. Sürekli ona gitmek isteyecek, ama varamayacaksın. Her gün yeni bir güzelliğini keşfedecek, her gün biraz daha onda kendini arayacaksın.
Günün birinde benim seni özlediğim kadar özlersen, gittiğin kadar gelebilir misin geri?
Keşke sen de sevseydin beni. . .
Ya da
Keşke hiç sevmeseydim seni. . .
Yenildim işte, bir kez daha sevdim..
Ben her şeyin en iyisini verdikçe, daha iyisi olabilir düşüncesi belirdi kafalarında.
Gel artık!
Olma olamadığım yerlerde.
Ya tam git, huyun kurusun... Ya da tam dön, gözyaşım dursun...
Bazen unutuyorum unutulduğumu.
Sıcak Ayaz
Ben sana ölümün kıyısında yaşama tutunmuş bir hayattan geliyorum.
Sonbahar yağmurunda sensiz ıslanacaksam, kahvemin yanında kahvesini yudumlayan sen olmayacaksan, kabustan korkarak uyandığımda sana sarılamayacaksam, beraber hayal kurup birlikte yaşayamayacaksam, beni sevdiğini söylemenin ne anlamı var ki? Madem bunları seninle yapamayacağım, daha fazla varlığına alıştırmadan git. Hiç olmazsa acıların tat versin bana. Nasıl olsa ben sevmekten vazgeçmeyeceğim. Bir gün olur da bunları benimle yaşamak istersen, ölüme terk ettiğin yerdeyim.
Serkan Özel
Olur da bir gün aşkıma düşersen, kal orada.
Ben de susuyorum şimdi geride benimle kalan ne varsa. Yarım kalmış aşka, yarınlara ertelenmiş sevdaya ve bir daha asla yaşanmayacak olan mutluluklara...
“Bu kadar içten gülmeyi nereden öğrendin?”
“Acılarımdan!”
Sayfa 16Kitabı okudu