Okumaya başladığımda edebik bir hikaye geliyor, sıkıcı olacak diye düşünmüştüm. Ancak Mustafa Kutlu ilk hikaye olan Menekşeli Mektup ile o kadar samimi ve okuyucu ile iç içe yaklaşmış ki sıkılmak ne kelime oldu. Adeta yutarcasına hikayede bir şey atlamamayım dikkatini unutarak merakla bir çırpıda Menekşeli Mektup hikayesini bitirdim. 2. hikaye Hacca Gidebilmek. Şahsi kanaatim ilk hikayeyi bitirdikten sonra hemen 2. hikayeye başlamak yanlış bir seçim oluyor.Ben ilk hikaye biter bitmez 2. hikayeye başladım. Haliyle ufak bir geçiş süreci problemi yaşadım ama yine Kutlu üslup ile yakaladı okuyucusunu. Kah gözlerim dolu kah gülerek okudum. Bu hikayeyi okurken daha çok birinin dizinin dibindesiniz de 1. ağızdan dinliyormuşsunuz gibi hissedebilirsiniz. Özellikle bu 2. hikaye benim en sevdiğim oldu. 3. hikaye Kar Üstüne Kan Damlar. Acılı, sancılı ve gerçekti. İzleri hala zihnimde dolanıyor. Kısacası sayın okurlar, okuyun. Seveceğinizi düşünüyorum, hikaye deyip geçmeyin. İyi okumalar.
