Ayrı düşmüş insanlar için ülke yalnızca bir türkü demekti. Bazen buğusu üstünde sıcak bir yemek, bazen bir sokak görüntüsü, bazen de bir isim. Nereye giderse gitsin ülkesini içinde taşırdı insan. Ülke düşüncelere sinerdi, davranış olur, hiç beklemediğimiz bir anda kendini gösterirdi. İsteseniz de kurtulamazdınız ondan, bir tat, bir dokunuş, bir ses, bir koku, bir görüntü oluşur, aklınıza takılır, çekip götürürdü çocukluğunuzun, gençliğinizin geçtiği yerlere.
Sayfa 188 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Doğru yöntemi uygulayarak yitirilen zaman, yanlış yöntemi uygulayarak kazanıldığı varsayılan zamandan daha kısadır.
Sayfa 82 - LeonidKitabı okudu
İnsan yaşlandıkça duyguları da değişiyor ...
Sayfa 367Kitabı okudu
Tehlike yaşamı daha anlamlı kılıyor...
Sayfa 365Kitabı okudu
"Ama ben, kendi canımı artık başkalarına emanet etmek istemiyorum."
"Sen iflah olmaz bir romantiksin."
Sayfa 103Kitabı okudu
Mezarını kimsenin ziyaret etmediği yalnız bir ölü.
Nereye gömüleceği çok mu önemliydi?
Sayfa 83Kitabı okudu
Kavgada kendi kendini öldüren lanetli bir cenazedir benim için;ölüsüne ellerimiz dokunamaz,arkasından matem marşı okunamaz.
Sayfa 205Kitabı okudu
İnsan yaşlandıkça duyguları da değişir. Nasıl ki bir zamanlar deli gibi âşık olduğun bir kadın gün gelir seni heyecanlandırmazsa, hatta onu gördüğünde arkanı dönüp kaçmak için fırsat kollarsan, zamanla doğduğun kent de senin için yabancılaşır, bir anlam ifade etmez olur. Orada yaşadığın en tatlı anılar, bir sürü ıvır zıvır günlük olayın kalabalığı altında ezilir, yok olur.
Sayfa 289 - Yapı Kredi Yayınları
Kendine kokmaz insan.
Oysa
Çürük yalnızlıklar birikir etimde,
Tüter kokusu sıktığım her yanımdan...
