Adam gülümsedi ve iki elini bana doğru uzattı. Ben onun kara,kadife gözlerine bakarken,mutlak bir huzur ve güven duygusu ile sarmalandığını hissettim. Sanıyorum, yaşamımda gördüğüm en sevecen yüz buydu.
Andryuşa oraya sık sık girer; uzun salonlar, sofalar, duvarlarda kara portreler görür.(...) Çocuk, orada lüks, kadife, dantela içinde güzel yaşamış ama hiçbir işe yaramamış bir çok kuşağın portrelerini görür.
Sayfa 190 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Çünkü diğer her şey yalan tek gerçek sen ve ben.
Bir eli belimde durmaya devam ediyor ama diğer elini kurtarıyor. Parmaklarını bacaldanmda dolaştınyor derken eteğimi belime kadar sıyırıyor ve açıkta kalan kıçım pantolonuna değiyor. Arabamdan daha pahalı
olduğunu tahmin ettiğim pantolonunu zorlayan ve bana doğru şaha kalkan penisini hissediyorum.
Sayfa 139
