Orhan Pamuk'un Kara Kitap ve Benim Adım Kırmızı'dan sonra okuduğum en iyi kitabı. Öncelikle bu kitabın Pamuk adına bir devrim olduğunu söyleyebilirim. Tarzını çok olmasa da ilgi alanını ve baktığı yönü fazlası ile değiştirdiği bir roman olmuş. Fakir ve sıradan bir insanın hikayesini yazsa da, onu da, onun şehrini de, onun zamandaki akışını da çok iyi yazabileceğini bize kanıtlamış. Kitabı büyük bir keyif ve heyecanla okudum. Hem bir bozacının beyninin içinde hem de İstanbul'un en sıradan sokaklarında dolaştım. Kitabın okumuş olmaktan büyük bir memnuniyet duydum.
