Aldı eline kalemi kağıdı. Bir şeyler yazmak istiyor, fakat dikkatini toplayamıyordu. Ne yazacaktı? Düşündü düşündü... ama aklı ona yardımcı olmuyordu. Biraz ara verdi, kalktı sigarasını yaktı kahvesini yudumladı, sonra uzandı koltuğa biraz uyudu. Kalktığında zihni daha berraktı. Tekrar geçti yazı masasına, başladı bir bir yaşadıklarını yazmaya. Ne zamandır böyle içini dökmemişti kağıtlara. Bütün dertleri akıp gitti sanki üstünden koca bir yük kalktı, rahatladığını hissetti. Şöyle derinden bir oh çekti. Sonunda huzura ermişti.
(06.03.2018)
Merhabalar bir Kitap Yorumlayamama da daha birlikteyiz.Biliyorum biraz garip oldu ancak ben bu kitap için ne yorum yazarsam yazayım mutlaka ama mutlaka saldırılar,yergiler,kötülemeler,şikayetler,karalamalar,hakaretler gırla gidecekti.Sizlere önce azıcık yazarı sonrasındada azıcıkta kitabı tanıtacağım.Kusura bakmayın içimden gecen yorumu
Bakacağız,” dedi Karl. Soğuk bir şekilde verilmiş olan bu söz, Karl için sonsuz araştırmalar demekti: Yüzlerce kitap, uykusuz geceler, alıntılar, karalamalar, karşılaştırmalar, bir yığın düşünce ve yeni buluş: “Bakacağız!"